OLVİVE // TK

ÖLÜ NEHİR

__

Ağrıyan beli, Ağrıyan kasıklarıyla Yatakta doğruldu Taehyung Jungkook'un Yaralarını Tedavi ederek Odasına getirmişti, Ondan beklenilecek Haraketti zaten..

Aşağıya inme izni yoktu, Kapıyı açmayı denemedi bile Penceresinden Gelen Su sesleriyle Ufakça gülümsedi, Yakınlarda bir ölü nehir olduğunu Taehyung'tan öğrenmişti, Sudan ve suya girmekten nefret ederdi bir kedi gibiydi âdeta..

Ayaklanarak camı açtı, Akan su sesini gözlerini kapatarak dinlemeye başladı, Genelde yüzmeyi bilmezdi, Kahvaltısını beklemeye başlamıştı Fazla emin değildi bugün yemek yiyecek kadar şanslı olduğuna ama yinede bekledi..

Saatler geçmişti ama kimse gelmemişti haklıydı bugünde yemek yiyemeyecekti, Yatakta uzanarak gerildi, Esnerken açılan kapıyı farketmemiş olacakki Karşısında gördüğü Kim Taehyung ile Çığlık çığlığa Bağırarak yatakta yuvarlandı..

Yuvarlanmasıyla beraber Yorganında üstüne dolanması Bir olmuştu, Yerde üstündeki ağır yorgan ile öylece gözlerini ovuşturuyor Kim Taehyung'un eşsiz gülümsemesinin sesini dinliyordu..

"Hadi Jungkook, Aşağıya iniyoruz.." Kolundan kaldırarak Ayağa kaldırdığı çocuğun yürüyecek Hâlde olmadığını anladığında Ellerini bacaklarının altına Yerleştirerek kucağına aldı, Tahta merdivenleri geride bırakarak aşağı kata inmiştiler, Karşısında gördüğü Serpme kahvaltı ile Jungkook'un gözleri dolarken Mutluluktan değil Uzun zaman sonra Yemek artıkları değilde doğru düzgün sıcak yemek yiyeceğine ağlıyordu..

Taehyung'un geniş kucağından Bir tavşan edâsıyla zıplayarak yemeğe koşmuş Ve Zıplaya zıplaya Bir peynir dilimini ağzına atmıştı, İhtişamlı sandalyelerden birine oturarak Yemeğe başlarken ona Buz duvarlar gibi Bakan kim Taehyung'u görememişti bile..

"Çok yeme, Obez olursun sonra.." Duyduğu sözler Moral kat sayısını düşürürken Taehyung'un tekrar konuşması ile Oraya döndü..

"Çocuğumu öldürdüm, Ve bunun farkında bile değilsin.." Tekrar konuşarak Jungkook'un Gözlerinin Korkudan büyümesini Sağlamıştı,
"N-ne diyorsun T-taehyung..?" Karnındaki çocuğunun öldüğüne inanmak istemiyordu Her ne kadar Bir deneyde olsa O bir baba olacaktı..

Elinde tuttuğu çatal titrerken Kurumuş dudaklarını ıslatarak konuştu, "Ama ben hiç bir şey h-hissetmedim..?" Tekrar konuşarak büyüğünün sabrını sınıyor Onu kat ve kat daha fazla sinirlendiriyordu..

"O çocuk bir deneydi Jungkook Hissetmessin zaten.." Konuşarak Muhabbeti bitirmiş ve Ölesiye yemek yiyen çocuğu izlemeye başlamıştı..

Yemekler bitmiş, Karınlar doymuştu Taehyung sırıtan yüz ifadesi ile çocuğa bakıyordu..

"Doydun'mu..?" Taehyung Sert sesiyle konuşarak Tüm dikkati kendine çekmiş ve Jungkook'tan evet cevabını aldığında mest olmuştu..

"Hadi o zaman sürprize gidiyoruz.." Jungkook merak içinde kafasını kaldırdığında sağ kolundan tutularak kaldırmış ve Kapıya doğru sürüklemeye başlamıştı, Bahçeden dışarı çıktıklarında karşılaştıkları Ölü nehir ile Jungkook korkarak Taehyung'a sarıldı, Havanın soğuğundan içi titrerken Taehyung'un ise hiç umrunda değildi..

"Güvenme bana jungkook.." Sessizce mırıldanarak konuştu Kısık sesinin sert tınısı Jungkook'un kulaklarında Yankılanırken Büyüğünün montuna daha çok tutundu
"Hayır, hayır hayır Sen çok iyi birisin lütfen Yapma bunu.." Çığlıkları ölü nehirde Dolanıyor Kafasını hayır anlamında iki yana sallıyordu..

"17 sene önce Annemde bana böyle yalvardı Jungkook.." Ağlıyordu Taehyung ilk defa ağlıyordu Jungkook Taehyung'u düşürerek yere oturmasını sağlamış ve kucağına oturarak ona sıkıca sarılmıştı, Sadece onundu, Sadece onun olmak istiyordu..

"Gözlerinden akan timsah göz yaşları, Hepsi birer yalandı.." Daha fazla mırıldanarak konuşmuş küçüğünün kendisine daha çok sarılmasını Sağlamıştı
"Onun Ölü bedenini Bu Nehire attığımda gözlerimden akan Timsah göz yaşlarının hepsi birer yalandı.."

Jungkook Kafasını yasladığı omuzdan kaldırıp yavaşca Taehyung'a baktı..

"Şimdi ise senin ölü bedenini Bu nehirde çürüteceğim.."

__

Angst değil🙅🏻‍♂️🙅🏻‍♂️