Samantha. The Independent college student who love to read inside her apartment. On the holiday she decided to read the best selling Historical, Fantasy and Romance Novel entitled as "Sunset with you".
Continuing to read the story and reaching the m...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
(A/N: Unedited)
დ დ დ
[Samantha Point of View]
"So bored!" Nayayamot na reklamo ng kaibigan ko.
Andito kami sa boarding house na tinitirahan ko. Bumisita ito sa'kin ngayon dahil hindi na raw ako nito nakikita at miss niya na raw ako kahit kakakita palang namin kahapon sa school.
Sabado ngayon at tahimik ang panahon, kalmadong kalmado ngayon, nakakatakot.
Ewan ko ba pero iba ang pakiramdam ko ngayong araw.
Imbis na intindihin ang nararamdaman ko na 'to, I should first deal this creature inside my room.
"What's the point going here in the first place, if you still feel bored here? You should go to the mall instead of here eh?" Sabi ko rito kaya napaikot ito nang mata sa'kin kahit hindi ako nakaharap sa kanya alam ko na nag-eye roll na naman ito.
"Eh? Wala akong kasama" ani nito kaya buntong hininga ko munang ibinaba ang librong hawak ko sa desk tsaka ko hinarap ang kaibigan ko.
"That's why you're here?" Tanong ko at tumango naman ito, tumango na lang ako at kinuha ulit ang libro.
"Ok" sambit ko.
"Ihhh! Samantha naman ih! Bat ba busy ka sa libro na yan?! Nagtatampo na 'ko sa'yo amp" Reklamo nito kaya napangiwi na lang ako.
"Whatever" sambit ko.
"By the way sam what time is it?" Tanong nito kaya kinuha ko ang phone na nasa gilid ng lampshade ko tsaka ko ito binuksan.
"5:30 pm" sagot ko rito. Dali dali naman itong napatayo sa narinig.
"Gosh! I need to go may dinner pa ko na pupuntahan" sambit nito at nagmamadali ito magsuot ng sapatos tsaka ito humalik sa pisngi.
"Bye sam" paalam nito at tumango lang ako at focus pa rin sa libro na hawak ko. Rinig ko ang pagsarado niya ng pinto.
Buntong hininga agad akong pagmasdan ang librong hawak ko.
"He died" bulong ko at parang may kumirot sa puso ko.
May tumulo ring luha na mula sa mata ko. He doesn't deserve this.
"How I wish I can save him" bulong ko pa habang pinupunasan ang luha sa mata ko.
He doesn't deserve this...
He doesn- Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang parang may humila sakin para makatulog at ang huling naalala ko ay nahulog ko ang librong hawak ko at may liwanag na lumabas rito.
