MINE [ Completed ]

MINE-38

နေရထိုင်ရခက်ခဲပြီး မကြာခဏဆိုသလို အောင့်အောင့်လာတဲ့ ဗိုက်ကြောင့် ဂျီမင်းအခု ဆေးရုံမှာပဲပြောင်းနေရတယ်။ မွေးခါနီး ဖွားခါနီးဖြစ်တတ်တဲ့ အခြေအနေတွေကြောင့် ဆေးရုံကိုပြောင်းနေတာက ပိုပြီး စိတ်ချရတယ်လေ...

ကလေးလေးက ဘာလေးဖြစ်မလဲဆိုတာကိုတော့ ဂျွန်ကကြိုမသိထားချင်ဘူးတဲ့လေ။ ဗိုက်ထဲကထွက်လာတာကိုပဲ ရင်ခုန်ပြီး စောင့်ချင်ပါတယ်တဲ့။

အခုတော့ သားကိုကျောင်းကြိုသွားလေရဲ့...

ချပ်!

ဟော..ပြန်လာကြပြီ။ သားအဖနှစ်ယောက်..

" ပြန်လာကြပြီလား.."

" ဟုတ်ကဲ့ပါးပါး .. ကလေးလေးရေ ကိုကိုတို့ပြန်လာပြီနော်..မြန်မြန်ထွက်ခဲ့ပါတော့ ကိုကိုတွေ့ချင်နေပီ "

ဂျီမင်းရဲ့ဗိုက်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ခပ်ဖွဖွပွတ်သပ်ပြီးနောက် သားကဗိုက်ထဲက ကလေးလေးကိုနှုတ်ဆက်၏။ ဂျွန်ကပါ ဗိုက်ပူပူလေးကို တစ်ချက်နမ်းပြီး

" ဗိုက်ထဲက ထွက်ခဲ့တော့ကွာ..ဒယ်ဒီတွေ့ချင်နေပြီ "

ဂျွန်တို့ပြန်ရောက်ပြီးနောက် နေ့လည်စာအတူတူစားဖြစ်သည်။နေ့လည်ဘက် တရေးတမောအိပ်ရင်း ဗိုက်ထဲကစူးအောင့်ကာ နာကျင်လာမှုကြောင့် ကုတင်ပေါ်ကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းထထိုင်ကာ ဘေးဘီကိုကြည့်မိတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာအိပ်ပျော်နေတဲ့ သားအဖနှစ်ယောက်ကြောင့်..

" ဂျွန်...."

နာကျင်မှုကြောင့်အသံကျယ်ကျယ်ထွက်အောင် မခေါ်နိုင်ပေ။

" ဂျွန်..ကျွန်တော်ဗိုက်နာနေပြီ..အာ့! "

ဆီးအစပ်ကနေ ဗိုက်တစ်ခုလုံးအောင့်တတ်နာကျင်မှုကြောင့် နှုတ်ခမ်းကိုခပ်တင်းတင်းကိုက်ခဲပြီး ကုတင်တန်းကိုဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။

" ဟင့်! ဂျွန်...ခေါ်နေတယ် မကြာဘူးလား "

ဒီမှာဗိုက်ကနာနေပါပြီဆို သူကတခေါခေါအိပ်နေသည်။

" ဂျွန့်........! "

" ဟင်..ကလေး ဘာ..ဘာဖြစ်တာလဲ! "

အခုမှပြာပြာသလဲ ကုတင်နားကိုအပြေးလာပြီး လူကိုမေးသည်။