Who Series 2: Maybe, He's The One

Chapter 8

Chapter 8: Past

Para bang nagkakaguluhan sa labas ang mga tao. Hanggang nakarinig kami ng isang putok ng baril kaya naman nanlaki ang aming mata sa narinig namin.

Hindi namin alam kung anong gagawin namin, napatingin ako kay Jeremy na may hawak na ng baril. Tumingin siya sa akin at sinabi na huwag daw ako lalabas, sa di malamang dahilan ay tumanggi ako sa kanya.

Napaigting ang kanyang panga dahil sa naging desisyon ko. "The hell Valentine! Valrian will be mad at me if I will let you use gun!" inis na sambit nito sa akin ngunit hindi ako nakinig.

"Then, for what of teaching me if you won't let me use a gun?" kahit nasa kapahamakan kami ay nagawa ko paring mag taray sa kanya.

Napabuntong hininga nalang siya dahil sa aking sinambit. And I know Valrian, he won't mad at him kasi kapag nagalit yun hunanda siya sa akin.

Walang nagawa si Jeremy kundi ang ipahiram sa akin ang kanyang baril. He called the man who has behind of us and the man give him another gun to use it.

Lumabas na kami sa kwarto kung saan dapat kami ay mag d-date. Habang hawak hawak ko ang baril ay hinawakan niya ang aking balikat.

"Take care." He said and I just nodded at him. We decided to separate so we easily end this fucking nonsense.

I went to the left while him, to the right. I roamed the whole surroundings, and suddenly there's someone appears in my front, and I shot him. Shit! Kinabahan ako roon.

Focus self.

Dahan dahan akong naglalakad habang nakataas ang aking kamay habang hawak hawak ang baril. Inigawi ko ulit ang aking mga mata at nang maramdaman kong may palapit ay agad akong nagtago sa may pader kung saan hindi niya ako makikita.

When the man already near at me, I immediately pulled his hand and my hand went to his neck, nagpumiglas pa ito ngunit nalabanan ko ang kanyang malikot na katawan until I finally break his neck.

He groaned with pain, narinig ko pa ang pagtunog ng mga boto niya nang mapahiga ito sa sahig habang wala nang buhay. Agad ko namang kinuha ang kutsilyo na nasa bulsa niya at ang hawak niyang baril.

Inilagay ko ang mga ito sa aking bulsa kung saan hindi ito makikita ng mga kalaban.

Nagsimula na ulit akong tumungo kung saan nagkakaguluhan ang mga tao. Napatingin ako sa mga lapag kung saan may mga taong nakahiga puno nang dugo ang mga ito.

Nagulat ako ng may naramdaman akong kung ano sa aking likod, "Bata, kung ako sa'yo hindi na ako gagalaw" nakarinig ako ng isang boses na nanggaling sa aking likodan.

I felt scared but then I remembered what did Jarick told me when he training me. Napangisi ako, akala mo huh.

Initaas ko ang aking paa patalikod upang sipain ang kanyang pagitna dahilan upang makawala ako sa kanyang bisig.

Napahawak siya sa kanyang pagitna habang dumadaing. "Putangina!" Daing niya habang ang mga ngipin niya ay nagkakadikit na dahil sa sakit na nararamdaman.

Lumapit naman ako rito upang tagyakin sa ulo dahilan upang may lumabas na dugo sa kanyang bibig ngunit hindi pa ako nakuntento. Sinuntok ko pa siya sa mukha upang mapahiga siya sa sahig at mawalan ng malay.

"Tanga. Don't call me kid because that not just you will get, Bastard" inis kong sambit bago ko itong iwan.

I was about to go when someone uttered in my back. "So you're the daughter of Del Zygo? Oh my bad, you're adopted. I forgot" matalim ko siyang tiningnan habang tumatawa siya na para bang may nakakatawa.