Who Series 2: Maybe, He's The One

Chapter 17

Chapter 17: Dawn

Tama nga ang kasabihan nila na "your greatest enemies is not your enemy but those people who care for you" bakit kaya ganun? Bakit kung sino pa ang tinuring nating pamilya sila pa pala ang kaaway natin, na sila pala ang dudurog ng ating puso na kailanman mananatili na rito ang sugat na kanilang ginawa.

Nakatulala lang ako rito sa aking silid, hindi ako pumasok after kong makalabas sa hospital. Nakahiga lang ako at tila pilit kinikilimutan ang mga nangyari, ni hindi na ako kumain, mag damag lang akong nakahiga at natulog.

Valrian keep scolding me because I didn't go to school and just sleeping here. Ni hindi man lang niya ako inisip, ni hindi nga niya ako binisita nung nangyari ang aksidenteng yun.

"Wag mo akong artihan Valentine," seryosong sambit niya sa akin habang masamang nakatingin sa akin, parang hindi niya alam kung anong nangyari sa akin kaya ako nag kakaganito, ni hindi man lang siya nagtaka.

"Arte?" Mapakla akong napangiti at napatawa, kunot niya akong tiningnan na para bang hindi makapaniwala na tumatawa ako, "What's funny?" Hindi niya mapigilang maitanong, hindi ko mapigilang mapaluha sa bigat na aking nararamdaman.

"Y-You even don't know...what your friend do to me," I keep saying to myself that it's okay but...It's not okay and it will never be okay.

I saw his shockness, he couldn't uttered after what he heard from me, "W-What do you mean?" he stuttered asked, he went to me and sit in front of me.

"Kush...H-He harrassed me and beat me," sambit ko habang ang aking mga kamay ay nanginginig. He hugged me tightly, ang tanging nagawa ko nalang ay sinuntok siya sa dibdib niya dahil sa galit at tampo kong nararamdaman para sa kanya.

"I'm sorry...tangina ang saman sama kong kuya sa'yo. I couldn't protect you from the people who wants to harm you..." mahina siyang napahikbi habang yakap yakap ako.

Kumalas ako sa kanyang pagkakayakap, "Oo tangina! ang s-sakit mo maging kuya sa totoo lang. Why? Dahil ba step sister mo lang ako? Why can't you see me ss your relative? Ganun ba kahirap para sa'yo na magkaroon ka man lang kahit katingting na pag papahalaga at pagmamahal sa kapatid mo?" Hindi ko na mapigilang ilabas ang aking hinanakit sa kanya, kung paano niya pinaramdam sa akin na hindi niya ako kayang tanggapin bilang kapatid.

Tila natamaan siya sa aking sinabi, I saw a pain in his eyes. "Nasasaktan ka rin pala?" Mapaklang tanong ko sa kanya habang tuloy pa rin ang agos ng aking luha sa aking mga pisnge.

"Get out," matigas at walang emosyong sambit ko sa kanya, nakayuko siyang lumabas naririnig ko pa siyang sumisinghot. Wala na akong pake, kulang pa nga yan sa pinaramdam niya sa akin, kung paano niya ako hindi kinausap tuwing nalapit ako, kung paano niya ako hindi pansinin tuwing nasasaktan ako at kailangan ko ng masasandalan.

Everyone have rights to mad to someone who cause them pain and make then thought what's wrong with themselves. And I have rights to mad at him especially to kush, how could he do that to me.

I regret having friend like him, how pathetic I am for not knowing that he likes him, sobrang nakakadiri at sobrang nakakasuka.

EVERYONE acting weirdly these days, bakit ganun? Kapag may nangyari lang sayo doon lang nila nakikita ang worth mo? Na maganda rin naman pala ang ugali mo.

Ramdam ko ang sakit na nararamdaman ngayon ni James, alam ko naman na minahal niya si Jenna bilang kapatid, at kung papipiliin ako kung sino ang gusto kong maging kapatid, it was James, he's caring and lovely kaya nga ang swerte ni Kella sa kanya.