Who Series 2: Maybe, He's The One

Chapter 24

Chapter 24: Jeremy

Tahimik lang ako nang makabalik siya sa loob, nasa isipan ko pa rin ang aking narinig sa kanya. But then, I realize people would never change no matter times has passes.

"Are you okay?" Malamig ko siyang tiningnan.

Humiga ako patalikod sa kama at inipikit ang aking mga mata. Ramdam ko ang kanyang presensya, "Gutom ka na ba?" Ngunit hindi ko pa rin siya pinansin, mas gugustuhin ko pang mamatay sa gutom kaysa makasama siya.

Nang mapansin niyang hindi ko siya kinikibo ay napabuntong hininga nalang siya at lumabas ng kubo, nang makaalis siya ay inimulat ko ang aking mga mata.

Narinig kong tumunog ang kanyang telepono, nakilimutan pala niyang dalhin ito, dahil nga sa curious ako ay agad ko itong kinuha.

And I saw a familiar number.

Tila parang sinampal ako ng katotohanan, all this time he's betraying me, what do I expect right? Simula palang nung una ay traydor na siya bakit pa nga ba ako umasa?

Nang marinig ko ang kanyang mga yabag ay agad kong binitawan ang kanyang selpon at bumalik na sa pagkakahiga. Agad kong inipikit ang aking mga mata nang pumasok siya sa loob.

"Valentine, kumain ka muna. I have some food for you," inidilat ko ang aking mga mata at bumungad sa akin ang maamo niyang mukha ngunit sa likod nito ay may nakakasukang ugali.

I hate him!

I fucking him!

"Baka may lason diyan?" Seryoso kong sambit, nanlaki naman ang kanyang mga matang tumingin sa akin, ngunit agad ko naman itong binawi.

"I thought you are serious about it," kinakabahan niyang sambit sa akin, ngumiti lang ako ng tipid sa kanya. Kinuha ko na ang dala niyang pagkain at kinain ito.

Nagtaka ako dahil may dala siyang pagkain gayong wala namang mga gusali sa lugar na ito at pinaglilibutan kami ng mga damo at puno kaya papaano?

I wanted to ask him but I'm afraid that he gonna lie again to me, napapagod na ako sa kanyang mga kasinungalingan.

Tahimik lang akong kumakain, ni hindi ko siya kayang tiningnan sa kanyang mga mata. "Saan ka matutulog?" Bahagya akong tumingin sa kanya habang nasa bibig ko ang isang piraso na chicken.

Napatingin siya sa akin, "Sa sahig," napatango lang ako sa kanya, nakahinga ako ng maluwag dahil ayaw ko siyang makasama sa iisang kama.

NIGHT comes, humiga na kaming dalawa. Tahimik lang akong nakahiga habang nakatingin sa itaas. Tiningnan ko ang nasa ibaba ko, nakapikit na ito habang nakapatong ang kanyang ulo sa kanyang kamay.

Paano ko siyang nakayanang makasama sa loob ng isang araw?

Lumipas ang ilang minuto ay dahan dahan akong bumangon, I took my bag and slowly walking. Kailangan ko nang lumayo sa lugar na ito, malapit na sila.

Dahan dahan kong binukas ang pintuan para hindi siya magising, sinulyapan ko siya sa huling pagkakataon,

"I hate you, you sucks. Maybe I'm not the problem here but you are,"

At tuluyan na nga akong nakalabas, tumakbo ako palayo sa kubo, ngunit hindi pa ako nakakalayo nang may narinig akong boses na nanggaling sa aking likuran, "Where are you going?" Malamig na tanong nito sa akin, dahan dahan akong humarap sa kanya at matapang na tumingin sa kanya.