Who Series 2: Maybe, He's The One

Epilogue

Epilogue

Nigel POV

"Bro, wala ka ba talagang balak magka girlfriend?"

I boredly looked at my friend, I drank wine. Why men loves to have a girlfriend? I mean, ganun na ba talaga ka lungkot ang buhay nila para lang atat na magka girlfriend.

"Que, I don't need a woman in my life, I'm fine being alone. I can live without woman," sabay lapag ko ng basong may laman ng wine.

"Barish, Are you gay? Simula nung pinanganak ka at nabuhay ka rito, wala ka man lang nagiging girlfriend," napaismid ako sa kanyang sinambit, hindi ko mapigilang mapatawa sa kanyang iniwika, "Que do I look gay to you? E mga bata pa lang tayo ay magkasama na tayong naliligo and now you think to me is gay just because I don't have any experience with girls?" I couldn't believe at him.

Napatango siya sa akin nang marealize niya na impossibleng mangyari ang kanyang iniisip tungkol sa akin. Napailing nalang ako sa kanya at muling lumaklak ng wine.

Nag inuman lang kaming dalawa, ewan ko ba pero natatawa nalang ako talaga sa mga mindset ng mga tao, it was hilarious to think when they heard a man who doesn't have experience is they think he's gay even though he wasn't.

Lumipas ang mga ilang minuto ay napagadesisyon ko nang umalis na rito, "Que, I go ahead now," paalam ko sa kanya, medyo masakit ang aking ulo dahil siguro sa sobrang dami ng aking nainom na wine.

Medyo nahihilo na ako, Good thing, nasa tabi lang ng bar na ito ay dagat kaya hindi ako maaaksidente kapag naglakad ako ng lasing.

While I was walking, I saw a woman sitting on the beach. Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin, ang tanging alam ko lang napako ang aking tingin sa kanyang kagandahan.

Kahit ang aking mga paa ay napako rin sa aking kinakatayuan, I was just looking at her, I never thought there's a gorgeous woman in this world, not too gorgeous but a simple gorgeous woman.

Hindi ko alam kung anong pumasok sa aking isipan kung bakit imbes na umuwi ay mas pinili ko pang lumapit sa babaeng ito na hindi ko naman kilala.

"Hey gorgeous," kahit lasing man ay nagawa ko pa ring makapagbigkas ng salita, nang makita ko ang kanyang maamong mukha ay parang nawala ang pagka lasing ko ng mga oras na iyon.

When she looked at me, I felt something. It was new for me, kailaman ay hindi ako nakaramdam ng ganito sa mga babaeng nakikita ko o nakakausap ko. Iba siya, ibang iba siya sa babaeng nakilala ko.

"What?" Nakataas niyang kilay na tanong sa akin, I chuckled, she's cute when she's irritated. Umupo ako sa kanyang tabi at sinamaan siya.

Napakunot siyang tumingin sa akin ngunit ningitian ko lang siya na napakatamis-tamis. Kita sa kanyang mga mukha ang irita, "Mister, you smell wine, go away from me!" Naiirita niyang sambit sa akin habang may gestures pa kung paano niya ako itaboy, imbes na mairita sa kanya ay mas natawa pa ako aa kanya.

"Well at least I'm good looking," I chuckled, tila hindi sa wine ako nalasing kundi sa kanyang maamong mukha at kagandahanan.

Napailing siya sa akin at tumingin na lamang sa dagat kung nasaan kami, kaya hindi rin ko mapigilang mapatingin doon, it was a beautiful night, ang mga bituwing kumikinang na kasing tulad din ng aking katabi na babae.

Sumilyap ako ng tingin sa kanya, napansin kong may mga luha sa kanyang mga mata, "Did you cry?" I couldn't help but to asked her, hindi siya tumingin sa akin ngunit umiling siya sa akin para sagutin ang aking katanungan.

But I don't believe.

"Are you sure? Your eyes puffy," pamimilit ko dahil hindi ako kumbinsado sa kanyang sagot, irita niya akong tiningnan, "Mister, pwede ba kung mag tatanong ka maniwala ka nalang at isa pa, I don't know you ni hindi ko nga alam kung bakit ka narito e," mahaba niyang saad niya na mukhang irita na talaga siya sa akin.