Who Series 2: Maybe, He's The One

Chapters 20

Chapter 20: Bastard

"Feel better?"

Hindi ko maiwasang mapatawa sa position ni Nigel, mahigpit kasi ang kanyang pagkakahawak sa punching bag na akala mo'y siya ang tatamaan ng aking kamao.

He's wearing a sleeveless where it shows his both side body parts, and also he's wearing an above knee short that's why a lot of woman staring at him, and this man enjoying it. What a playboy.

Tumango ako sa kanya, Nigel is not just Engineer, he also members of assassin where he protects all the politics who's victim by those people who wanted them to die like my situation.

Until now, Hindi pa rin naiisolve ang case na meron kami, "Okay, Kukuhanan lang kita ng water," tumango ako sa kanya at umalis na ito sa aking harapan.

Pinunasan ko ang aking leeg dahil basang basa na ito ng aking pawis, naandito kami sa gym kung saan nag eensayo kami dahil hindi namin alam kung kailan ulit aatake ang mga kalaban ngunit ngayon lang pumasok sa aking isipan na siguro ay alam na ng kabilang panig kung nasaan kami dahil nagkita na kami ni Jeremy.

Hindi ko mapigilang mainis sa aking sarili dahil hindi ko agad ito naisip bago ko ito kitain. Biglang nag ring ang aking cellphone at lumabas roon ang hindi naka save na number, kunot noo ko itong sinagot.

"Yes?" Sagot ko rito habang nag pupunas ng pawis, "it's me, Jeremy Veriano Colt," lihim akong napairap, kinompleto pa talaga niya ang kanyang pangalan ha.

"And?" I responded shortly, I heard his sigh heavily, ilang minuto akong nag hintay sa kanyang respond, hinihintay kung bakit siya napatawag.

"About the house," he said it in cold voice, I could feel his cold voice in my body, hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon nag tataasan ang aking balahibo dahil lang sa malamig niyang boses.

I should be strong than him, ni hindi ko pa alam kung ano pa ang kaya niyang gawin, I know him, he's bastard and traitor. "Mr. Veriano, today is my day off so I won't do work while I was relaxing," hindi ko na mapigilang magtaray sa kanya, this bastard, he really testing my patience.

"Oh? Ano at nakakunot ang noo mo?" bungad sa akin ni Nigel nang makabalik siya sa pagkuha ng tubig, inibigay niya sa akin ang isang bottle water, tahimik ko lang itong kinuha sa kanya.

Sinenyasan ko siyang tumahimik muna dahil may kausap pa ako, "Sige, oo, pupunta ako," at inis na pinatay ko ang telepono ko. Lumagok ako ng tubig para maalis ang aking inis sa lalaking iyon.

Natatawang tumingin sa akin si Nigel dahil sa aking inakto kaya naman sinamaan ko siya ng tingin, "You look pissed huh," natatawang puna niya sa akin, so I raised my middle finger to him but then he laughed hardly.

"Whatever," pagtataray ko at naglakad na palabas ng gym, sinundan naman niya ako na hanggang ngayon ay natatawa pa rin sa akin.

"Where are you going?" Tanong nito sa akin habang nakasunod pa rin sa akin palabas ng gym ngunit hindi ko ito pinansin bagkus diresto lang ako sa paglalakad patungo sa may locker room para mag palit, "Oh? Susundan mo pa talaga ako, alis, chupee," iritang sambit ko sa kanya ngunit hindi ito kumibo.

"Nigel! Magpapit ako okay?" Hindi ko na mapigilang maglakas ng boses dahil sa iritang nararamdaman ko ngayon, "Chill sweetheart, I can watch you while you changing your clothes," he playfully uttered and he even winked at me, nakaramdam ako nang pagkakadiri kaya walang atubli ko itong sinuntok ngunit nakailag ito.