GÖRÜNMEZ KAFES (KDÇS-1)

GECELERİ SADECE KÖTÜLÜK MÜ DOLAŞIRDI SOKAKLARI?

Adam gecenin en koyu rengiyken,

kadın gündüzün en parlak vaktiydi.

Bölüm şarkısı: Yaşlı Amca-İstanbul Beyefendisi

Ne yapacağımı şaşırmıştım. Saat ne zaman bu kadar hızlı geçmişti? Evdekiler kesinlikle çok kızacaktı inşallah babama daha söylememişlerdir. Abim kesin söylenecekti. İlk defa benden yardım istemişti ama ben kendi işlerime dalıp geç kalmıştım. Eğer babam öğrenirse ikimize de kızacaktı. Adımlarımı daha da sıklaştırdım. Önümde daha 20 dakikalık bir yürüme mesafesi vardı. Bu kadar uzak olduğunu gelirken fark etmemiştim ama giderken kesinlikle fark ediyordum. Ara sokakla ana yol arasına geldiğimde ara sokağa bir bakış attım boş gibi görünüyordu. Eğer ara sokağa girersem kesinlikle 5 dakika kazanırdım ve taksiye yetişirdim. Hava çoktan dokuzu geçmişti ve biraz sonra sokaklarda taksi kalmayacaktı. Ara yola girerken içime çoktan bir şüphe düşmüştü. Elimdeki kutuya biraz daha sarıldım. Her an birisi karşıma çıkacak gibi geliyordu. Yolu neredeyse yarılamıştım bir iki dakikaya sokak bitecekti. Arkamda adım sesleri duyduğumda keşke hiç girmeseydim dedim ama iş işten çoktan geçmişti. Adımlarım artık koşmaya her an başlayacakmışım gibi hızlanmıştı. Nefes almayı bırakmıştım galiba. Allah’ım ne olur bugünü bir şey olmadan bitireyim.

Birkaç saniye sonra birisi omuzlarımdan tutup beni geriye çektiğinde ağzımdan kaçan çığlığa engel olamadım. Çoktan pişman olmuştum bu ara sokağa girdiğime maalesef ki o pişmanlık şu an bana hiç yardımcı olmuyordu. Galiba bu gece ölecektim. Bir anda sırtım duvarla buluşurken önce sırtımda derin bir acı yaşadım ardından başım çarptı. Gözlerimi açmaya korkuyordum. Karşımda duran adam çok güçlüydü kafam duvara tekrar tekrar çarpıyordu. Ağlamaya başladığımda ağzıma giren tuzlu su ile anladım. Çığlıklarım gecenin sessizliğini bölüyordu. Yarım yamalak açtığım gözlerimle karşımdaki adamı görmeye çalışıyordum ama nafileydi. Bileklerimdeki baskı biraz daha arttı. Sonra kafamın duvara çok sert çarptığını hissettim. Bir an ölüyormuşum gibi geldi. Beyaz ışığı gördüğüme yemin edebilirim. Bu sefer ağzımdan kaçan çığlık diğerlerinden çok daha büyüktü. Yardım beklemenin saçma olduğunu biliyordum sokaklar büyük çoğunlukla boştu. Bu ara sokakta kesin ölecektim ve cesedimi yarın bulacaklardı. Annem kesin kalpten gidecekti. Sen yıllarca yaşatmaya çalış gel bir gün tek başına çıksın onda da ölsün. Olacak iş değildi. Allah’ım ölmek istemiyordum.

Karşımdaki kişi eliyle ağzımı kapattığımda gerçekten ölmek üzere olduğumu anladım. Gözlerimi sıkıca kapatıp dua etmeye başlamıştım ki. Farklı bir ses duydum karşımda konuşan adamın sesi değildi, birisi bağırdı ne dediğini tam anlamamıştım ama önce ağzımdaki el sonra da bileklerimdeki elin çekildiğine hissettiğimde sırtım duvardan ayrıldı. Nefes almayı bırakmış olmalıyım dudaklarımı aralayıp derin bir nefes aldım. Derin bir yutkunmayla gözlerimi aralamaya çalıştığımda yerde yatan bir adam gördüm. Üstü başı dağınıktı. Az önce aldığım iğrenç kokunun alkol ve sigaraya ait olduğunu fark ettim. Ne dediğini anlamamamın sebebi de buydu büyük ihtimalle ya da dua etmek ve ağlamaktan adamın ne dediğine dikkat etmemiştim. Beni kurtaran adam yerdeki adama bağırıyordu.

“Benim bölgemde benden habersiz hareket edebileceğini mi zannettin? Ben sana kaybol bir daha seni görmeyeceğim demedim mi?” Ne dediğini tam olarak anlamlandıramadım. Karşımda duran adam kimdi en ufak bir fikrim dahi yoktu.

Yerdeki adamdan ses gelmezken beni kurtaran adam belinden bir silah çıkarttı. Sonra da yerdeki adamın üzerine yürüdü önce sağ sonra da sol eline birer kurşun sıktı. Her silah sesinde ağzımdan kaçan çığlığa engel olamamıştım. Ne zamandır orada olduğunu bilmediğim bir adam yere düşen kutuyu geri bana uzattı alırken elimin titrediğini fark ettim. Korkudan bayıladabilirdim en azından sadece titreme ile kurtulmuştum. Buradan hemen gitmeliydim. Kendimi toparlamaya çalışırken hızla sokaktan çıkmaya çalıştım. Hızlı adımlarla sokağın başına yürüdüm. Bir an önce buradan çıkmam gerekiyordu. Nefes alışverişimi kontrol edemiyordum. Arkamdan gelen adım seslerini duysam da geri dönemedim. Sokaktan çıktığımda önce ne yapacağımı şaşırmıştım. Etrafıma bakınırken arkamdan bir ses duydum.