"ႏူဝါ"
ေခၚသံေၾကာင့္ ဆိုင္မွာျဖည့္ရမယ့္ စာရင္းေတြလုပ္ေနရင္းကလွည့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ ေကာင္တာေပၚကို လက္ တစ္ဖက္ တင္ၿပီး ရပ္ေနတဲ့ဆက္နိူင္ ။ မ်က္ခုံးထူထူ ႏွစ္ဖက္ကို စုႀကဳံ႕ၿပီးသူမကိုၾကည့္ေနသည္က ေဒါသျဖစ္ေနဟန္။ ထို႔ေၾကာင့္ပဲ ခနဲ႕သလို တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး...
"ေရာက္လာတာ ျမန္သားပဲ...ငါက အနည္းဆုံးေလးရက္ ငါးရက္ေလာက္ေနမွ နင္သိမယ္ထင္ေနတာ"
"ဒါဆို ငါ ဘာေၾကာင့္ လာတယ္ဆိုတာ နင္သိမွာေပါ့"
"သိတာေပါ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေယာက္က်ားလို႔ အမည္တပ္ၿပီး မိန္းမလို မိန္းမရနဲ႕ေကာင္က ငါေျပာတာေတြ နင့္ကို တိုင္လိုက္လို႔မွတ္လား...အဟင္း ကေလး ဆန္လိုက္တာမ်ား"
ႏူဝါ က သူမ စိတ္ထဲထင္ရာကိုေတြးၿပီးေျပာသည္။ တကယ္ဆို ငယ္စဥ္ကတည္းက ေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ မို႔ ဆက္နိူင္ သူမအေပၚ သူငယ္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ရွိတာ အမွန္ပါ ။
သို႔ေပမယ့္ နီလာ့ ဆီက ျပန္ၾကားတဲ့စကားေတြအရ ကိုယ္နဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ထိုလူ႕ ကို ေစာ္ကားလႊတ္လိုက္တယ္ဆိုသည့္ အျဖစ္က သူ႕စိတ္ကို ဝမ္းနည္းမိတာေရာ ေဒါသေရာေပါင္းၿပီးျဖစ္မိေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပဲ...
"ငါတစ္ခုေျပာမယ္ နင္ ဘယ္လိုစိတ္ကူးနဲ႕ သူ႕ကို အဲ့လိုေတြေစာ္ကားလိုက္လဲ ငါ မသိေပမယ့္ သူကနင္ေတြးထားသလို လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး"
"ေျပာပါဦး ဘယ္လိုလူမ်ိဳးလဲ"
"သူငယ္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ငါနင့္ကို စကားကိုလြန္လြန္ၾကဴးၾကဴးမေျပာခ်င္ဘူး ႏူဝါ ၊ သူ႕ ဒဏ္ရာ နဲ႕ သူေတာင္ အၿမဲနာက်င္ေနရတဲ့လူမို႔ ငါ့ေၾကာင့္ဆိုတဲ့စိတ္ႀကီးနဲ႕ ထပ္ၿပီးနာက်င္ေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႕ အဲ့ဒီလူ ကို ဒီေလာက္အထိၿပဳံးနိူင္ဖို႔ကို ငါ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားခဲ့ရတာ နင့္စကားေတြေၾကာင့္နဲ႕ ထပ္ၿပီး မနာက်င္ပါေစနဲ႕ ငါ ေတာင္းဆိုတာ"
ဆက္နိူင္ ရဲ႕ စကားေတြက ေဒါသ သံမပါပဲ သူမကို ျပန္ၿပီးေတာင္းပန္ေနတဲ့ ေလသံျဖစ္ေနေပမယ့္ ထိုစကားတွေရဲ႕အဓိပ္ပါယ်က ဘယ္ကိုရည္ၫႊန္းေနတယ္ဆိုတာ သူမ သိတာမို႔ မ်က္ရည္ကမထိန္းနိုင္ပဲ က်မိလာသည္။
YOU ARE READING
မေတ္တာခြုံ၍ နွေးပါစေ
Romanceရဲရဲသာမှီခိုလိုက်ပါ ဒီရင်ခွင်ရော ဒီပခုံးတွေရောအားလုံးဟာ ခင်ဗျားအပိုင် ....
