ရှေ့က စားသောက်ဆိုင်ထဲကို ဝင်သွားတဲ့ ရင်နှီးဖူးတဲ့ကျောပြင်ကြောင့် မဏိ စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်မိသွားရကာ အတွေးများသွားရသည်။ ဘုန်းမင်းပိုင်များလား ထပ်မတွေ့ပါရစေနဲ့လို့ တောင်းဆိုပြီးကတည်းက ကတိအတိုင်း လာမတွေ့တာ အတန်ငယ်ကြာပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မဖြစ်နိူင်လောက်ဘူးဟု တွေးနေမိပေမယ့် တကယ်သူဆိုတာ သေချာခဲ့ရင် ဒီကောင်က ဒီပတ်ဝန်းကျင်ကို လာစရာ ဘာအကြောင်းအရင်းများရှိနိူင်မလဲ။
"မဏိ..."
ဆက်နိူင်ရဲ့ သူ့ ပခုံး ဆီကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းခေါ်လိုက်သံကြောင့် ထိုနေရာဆီက မျက်လုံးတွေရော အတွေးတွေရော ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ထိုလူက တကယ် ဘုန်းမင်းပိုင်အမှန်ဆိုရင်လည်း ဒီနားကို သူ့ဘာသူ ဘာအကြောင်းနဲ့ပဲ လာလာ ကိုယ့်ကို လာမပတ်သက်ရင် ရပြီမို့။
"အင်း...ဝယ်လို့ ပြီးပြီလား"
"ပြီးပြီ..၊ မောင်တို့ သွားရအောင်လေ "
ဆက်နိူင် က ဖွဖွ ပြုံးကာ ပြောရင်းနဲ့ သူ့ နဖူး ဆီ ကို ရွှတ်ကနဲ မြည်အောင် လှမ်းနမ်းသည် ။ ပြီးမှ...
"နဖူးမှာ ချွေးတွေ ထွက်နေလို့ နှာခေါင်းနဲ့သုတ်လိုက်ပေးလိုက်တာ အဟင်း..."
ရှက်ရယ် ရယ်ကာ မဏိ ဆံပင်တွေကိုဆွဲဖွ ပစ် ပြီး ပြောသည်။
လူအများအပြား ရှိနေတဲ့ ဆိုင်ခန်းတွေရဲ့အရှေ့ကြီးမှာ ဖြစ်နေတာကြောင့် မဏိ ရှိုးတိုးရှန်းတန်း ဖြစ်သွားပြီး မျက်လုံးတွေကလည်း မလုံမလဲ ဖြင့် ဘေးဘီဝေ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ပုံမှန်မကျတဲ့ သူတို့ဆက်ဆံရေးတစ်ခုမှာ မဏိကြောင့်နဲ့ ဒီကောင်လေးကို လူအထင် မသေးစေလို။
"လူတွေနဲ့လေကွာ ... ဆင်ခြင်မှပေါ့"
"လူတွေနဲ့ ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ့်ကောင်လေး ကိုယ်နမ်းတာ ဘယ်သူ့ ဂရုစိုက်ရမှာလဲ ကြည့်ချင်တဲ့လူကြည့်ပါစေပေါ့ အဲ့တာမှ မဏိက မောင့် အပိုင်မှန်း အားလုံးသိကြမှာ ၊ လာ... မောင့် လက်ကို ကိုင်ထား..."
ပြောရင်း ဘေးအမြင်တွေ ဘေးအပြောတွေ ကို ဂရုမစိုက် ပဲ မဏိ လက်ကိုရဲရဲ လှမ်း ဆွဲသည်။ မျက်နှာပေးကလည်း သူ့ကိုယ်သူ တစ်လောကလုံး ကို အပိုင်စားရထားသလိုရုပ် နဲ့ ရှိနေသေး၏။ ထို့ကြောင့်ပဲ မဏိ စိတ်ထဲမှာကြည်နူးမှု့ လှိုင်းလေးဖြတ်ပြေးသွားရကာ ခိုး ပြုံးလိုက်မိသည်။
YOU ARE READING
မေတ္တာခြုံ၍ နွေးပါစေ
Romanceရဲရဲသာမှီခိုလိုက်ပါ ဒီရင်ခွင်ရော ဒီပခုံးတွေရောအားလုံးဟာ ခင်ဗျားအပိုင် ....
