ေရွ႕ကေနတမင္ပိတ္ရပ္လိုက္တဲ့လူေၾကာင့္ မဏိ ၾကည့္မိေတာ့ အေစာကၿခံတံခါးလာဖြင့္ေပးတဲ့ ေဆာင့္ႂကြားႂကြားနဲ႕ေကာင္။ ၿပီးေနာက္ ထိုလူရဲ႕ေဘးမွာ ဝန္းရံလာတဲ့ လူမိုက္႐ုပ္နဲ႕ လူ၃ေယာက္... သူ႕ ကိုဘယ္လိုအခ်ိဳးမ်ိဳးေတြ လာခ်ိဳးေနတာလဲ လို႔ေတြးမိေတာ့ မ်က္ႏွာက ပိုၿပီးတည္တင္းသြားရသည္။ ဒီေန႕ကေတာ့ သူ႕တစ္ကိုယ့္လုံး ေဒါသေတြနဲ႕ေလာင္ၿမိဳက္တဲ့ေန႕ျဖစ္မွာအမွန္....။
သူ အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္ခ်င္ၿပီ... ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ေသာသူ ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုတိုးဝင္ၿပီး ႀကဳံခဲ့ရသမွ်နာက်င္မႈ႕ေတြ ဝမ္းနည္းမႈ႕ေတြ အားလုံးကို ကေလးတစ္ေယာက္လို တိုင္ေတာခ်င္မိသည္...။
"မင္း တို႔ က ဘာလုပ္တာလဲ... ငါ့ေရွ႕က ဘာလို႔လာပိတ္ရပ္တာလဲ..."
"ဒီဘက္က ညီေလးက လာရာလမ္းအတိုင္း ျပန္လို႔ရၿပီ...ဒီက အစ္ကိုေလး ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႕အတူတူအိမ္ထဲ ျပန္ဝင္ရေအာင္ေနာ္...လာ"
မဏိ လက္ကို လွမ္းဆြဲရင္းေျပာလိုက္တဲ့လူေၾကာင့္ ထိုလက္ေတြကို ႐ြံရွာသလို ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ပုတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ ေခါင္းထဲမွာလည္း အခ်က္ေပးသံတို႔ကလဲ ျမည္ဟီးကုန္ရသည္။ ဒယ္ဒီ သူ႕ကိုဘာေတြ ထပ္လုပ္ဦးမွာလဲ...ထို႔ေၾကာင့္ပဲ ေရွ႕က ရပ္ေနတဲ့ေကာင္ကို တြန္းထုတ္ပစ္ၿပီး ေနရာမွထြက္မယ္အျပဳ ထိုလူ ေဘးက အသားမဲမဲနဲ႕လူက အတင္းဝင္လာၿပီး မဏိ လက္ေတြကို ေနာက္ျပန္ ဝင္ခ်ဳပ္ပစ္သည္။
"မင္း..လႊတ္စမ္း...ငါ့အသားကို မထိနဲ႕..."
"ကြၽန္ေတာ္ တို႔နဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္လိုက္ခဲ့ပါ အစ္ကိုေလး..."
"မင္းတို႔စကားကို နားေထာင္ရေအာင္ မင္းတို႔က ဘာမို႔လို႔လဲ ငါ့ကိုအခုလႊတ္ေပး..."
သူ႕စကားေၾကာင့္ ေရွ႕က ဂြၽတ္ဆတ္ဆတ္မ်က္ႏွာနဲ႕ေကာင္က ခနဲ႕သလိုတစ္ခ်က္ၿပဳံးရင္း မ်က္ခုံးကုတ္သည္။ ပုံစံ ေတြနဲ႕ အခ်ိဳးေတြက နဲနဲေလးမွ အခ်ိဳးမေျပ မဏိ ေဒါသျဖစ္ရလြန္းလို႔ ရင္တစ္ခုလုံးလွိုက္ဖိုေနသည္....
"ဆရာရစ္ခ်က္ ေျပာတာမွန္တာပဲ မင္း က ဒီလိုေအးေဆးကိုင္တြယ္လို႔ရတဲ့အထဲမွာ မပါဘူး...ေတာ္ေတာ္မလြယ္ေက်ာပဲေနာ္...အဟက္"
YOU ARE READING
မေတ္တာခြုံ၍ နွေးပါစေ
Romanceရဲရဲသာမှီခိုလိုက်ပါ ဒီရင်ခွင်ရော ဒီပခုံးတွေရောအားလုံးဟာ ခင်ဗျားအပိုင် ....
