Our Section's Forbidden Rule

OSFR's 0038

EPILOGUE

His POV

Remembering the first time I saw her, she's so tiny. She's a brat but sometimes I want to spoiled with my own hard earned money. Can't believe that I fall in love with the women like her.

I even planned well my future with her in my head. Even though I'm just a teen young man.

"Tuloy pa rin ba ang panliligaw mo?" She asked right after I put some peeled orange on her plate.

I was really caught off guard when she asked that question. Napatitig ako sa kaniya. She has a look that telling me to answer her, immediately.

When I responded on her overwhelming question. Muli siyang nagbato ng tanong na ipinagtataka ko. What's with her?

"Ano ngang date ngayon?"

Thinking that she's just asking to prevent the awkwardness between us, dinungaw ko ang aking cellphone.

"August 19. Why?" Taas nuong balik tanong ko.

Maraming katanungan sa isip ko ngunit natigil na lang iyon nang marinig ang huling lumabas sa kaniyang mga labi.

"Mark this day for our anniversary, then." She sweetly smiled at me.

My heart beats fast. Para akong dinadala sa alapaap sa ngiting pinapakita niya. Wala na ang kaba at takot na aking nadarama, natabunan ito ng labis na kasiyahan na dulot niya sa aking sistema.

Nawalan ako ng imik. Parang dati, natatawa ako sa mga pinaggagawa niya para lang mapansin ko then now, ako na ang katawa-tawa sa harapan niya.

I keep asking myself way back years ago. Deserved ko ba 'to? Seeing her having a crushes in her school makes my blood pressure high.

That day, I'm happy with her but when the night comes- that one painful night. I felt like I lose my mind, heart and self.

My body stiffened when I saw my father, lifeless.

"D-dad!" I mumbled.

Duguan ang katawan niyang isinasakay sa ambulance. My mom hugged me tight as she cried more. Mugto ang mga mata niyang nakatulala sa hangin na tila ba'y walang nakikitang iba.

"Who did this?" Nauubusan na ng pagtitimping humigpit ang yakap ko kay mommy.

May ipinakita silang CCTV footage kung saan kitang-kita ko ang buong kaganapan. Halos maghalo-halo na ang lahat sa aking utak. I saw how they acted nothing. Kausap niya ang mommy at daddy ni Febie, but eventually the culprit started their plans.

Ang kaniyang mga tauhan sa labas ay pilit na pinipigilan ang aming mga tauhan na makapasok sa loob. My Dad knows how to fight but unfortunately, Febie's mother is screaming loudly and painfully. Hawak siya ng mga tauhan ng kalaban.

Tinulungan siya ni Dad habang ang asawa nito'y patuloy na nakikipagpalitan ng suntok sa ilang tauhan. Para akong sinasakal habang pinapanood ang lahat. I know my dad, kayang-kaya niyang labanan ang mga ito pero may kasama pa pala ang kalaban sa labas na may hawak na mga armas.

Sunod-sunod na putok ng baril ang umalingawngaw sa paligid. Magpapaputok pa sana ang isa nang dumating na ang mga pulis. Huli na sila nang dumating.

Umapaw ang galit ko. I want to kill them, lahat ng kung sinong kamag-anak nila'y gusto kong patayin.

Napahawak ako sa aking sintido ng marinig ang boses ni mommy na nagmamakaawang yakap ang walang buhay na katawan ni Dad.

"Minrod... Wake up! Please... Sasama ako sa 'yo- isama mo a-ako... Asawa ko..." My mommy cried hysterically.