chapter 26 - BEGINNING

10 1 0
                                    

"Tapos na ba ang lahat?" tanong niya.

"Yes, ready na ready na kami," sagot ko. Tumango naman siya.

"Kumpleto na ba tayo?" tanong ng bagong dating.

"Oo, dahil nandito ka na," sagot nung isa na kanina pa naiinip.

"Kalma," sagot nito sa kanya.

"Shut up. Ayusin niyo ang preparation natin para walang palpak. This is our last battle as the 3rd generation," sabi niya.

"Yes, we know. Btw, where is she?" tanong nito.

"We didn't know. Baka nasa paligid lang," sagot ko.

"Pabayaan mo na lang iyon," sabi nung isa.

"Tama, tama. Alam mo naman kung saan iyon lagi eh," sagot naman nung isa.

"Oo na. Ipagdasal na lang natin na magtagumpay tayo ngayon," sagot niya.

Kaya natahimik kami lahat. Madami kaming iniisip dahil sa planong ito. Dapat magtagumpay dahil ito na lang ang nag-iisang pag-asa namin. Kilala niyo na ba kami? Hindi, di ba? You can just call us the 3rd generation of this university. We are the ones who know what kind of school and people are here. Kami ang nakaranas ng kasamaan nila kaya di kami papayag na hindi makahiganti, lalo na't nawalan kami ng isa. Di kami titigil hangga't di namin siya nakikitang nagmamakaawa sa amin.

"Let's go. May pupuntahan pa tayo," sabi niya. Kaya tumango kami lahat at sumunod sa kanya.

Hikkario POV

Kanina pa kami dito sa rooftop nakaupo, walang usapan. Nakakabagot na.

"So ano? Ganito na lang tayo lagi?" sabi ko kaya napalingon sila sa akin.

"Ang tahimik niyo naman," pagrereklamo ko.

"Tumahimik ka muna. Ang ingay mo," sagot ni Kit.

"Please, Kit, wag ka na lang magsalita," sabi ko.

"Ano?" sabi niya at akmang tatayo.

"Ang ingay niyo," sabi ni Asheville.

"Ang tahimik niyo kasi," sagot ko.

"May iniisip pa nga kami," sagot ni Kit.

"Tumahimik ka. Di ikaw ang kausap ko," pang-asar ko sa kanya.

"Aba," sagot ni Kit.

"Shut up. Kanina pa kayo maingay," sabi ni Xyre.

"Sorry," sabay na sabi namin ni Kit.

"Si Xyre lang pala ang katapat niyo eh," sabi ni Asheville.

"Oo, kaya tumahimik ka na din," sagot ko. Inirapan niya naman ako.

"So btw, magagamit ba natin siya?" tanong ni Kit.

"Sino?" tanong ni Asheville.

"Sino pa ba kung hindi ang kapatid niya," sagot ni Kit.

"Ah, oo nga pala. So ano, useful ba iyon?" tanong ni Asheville.

"Oo, siguradong-sigurado ako. Ang dali lang siyang mauto," sagot ko.

"Siguraduhin mo lang. Malilintikan ka talaga sa akin," sagot ni Asheville.

"Oo nga," inis na sagot ko. At oo, may plano kaming gamitin si Rely para sa darating na laban. Inaayos na namin ang lahat ng gagamitin at gagawin sa araw na iyon.

"Are you ready, Xyre?" tanong ko. Tumango naman siya.

"So anong gagawin natin sa iba?" tanong ni Kit.

"Sabihan na lang natin sila na maghanda," sagot ko. Tumango naman siya.

"They should be. Di natin sila pinapunta dito para pumalpak ang plano," sabi ni Asheville.

"Yes, malilintikan talaga sila sa akin," sagot ko. Tumawa naman ang dalawa. Syempre, di kasama si Xyre. Kailan pa iyan tumawa? Ha?

"Tumahimik na nga kayo," inis na saway ko sa kanila.

"Ey, nandito lang pala kayo," sabi ni Xyross na kakadating lang.

"Bakit?" tanong ko.

"Hinahanap lang namin si Xave. Buti nandito lang," sagot niya.

"What?" tanong ni Xyre.

Pumasok naman ang iba pa.

"Tapos na ang lahat. Kailan pa natin sisimulan?" tanong nung sumunod kay Xyross.

"Bukas," tanging sagot ni Xyre kaya napahiyaw ang iba pa.

"Yessss!" sigaw nila at lumabas na. Naiwan si Xyross.

"O, bakit di ka sumama?" tanong ni Asheville.

"Ang ingay pa nila. Mamaya na lang," sagot nito at umupo sa tabi ko.

"Magtatagumpay kaya tayo?" tanong niya.

"Ano ka ba, Xyross? Ang OA mo. Syempre oo. Si Xyre na ang naghanda nito. Papalpak pa ba?" sagot ni Kit.

"Sabagay, tama ka. Pero kinakabahan pa rin ako. Paano kung alam niya ang ginagawa natin?" sagot niya.

"Hindi iyan. Sigurado ako," sagot ko kaya napalingon siya sa akin.

"Siguraduhin mo lang. Aalis na ako. Baka hinahanap na nila ako," sabi niya kaya tumango kami.

"Teka, aalis na din ako. May gagawin pa ko," sabi ko sa kanila at umalis na kaagad.

Naisip kong inutusan ako ni Mommy na sabay kaming kumain ni Rely. Hayst, I know na hindi totoo ang pinapakita nila sa akin. That's why natuto ako sa ginagawa nila.

While walking, hindi ko namalayan na may nabangga ako. And it's Cassandra. Mabuti naman, baka kung sino pa iyon ay sisigawan na ako.

"Naku, sorry, Cass. May iniisip lang ako," paghihingi ko ng paumanhin at yumuko para mapatawad niya. Alam ko naman talaga na kasalanan ko. I know na mali ako kaya ito ako ngayon, humihingi ng paumanhin.

"Naku, okay lang. Tumangin ka na sa dinadaanan mo sa susunod baka may mabangga ka na naman," sabi niya kaya napangiti ako. Ang bait talaga nito. Kaya napaisip ako kung paano niya natiis si Xyre. HAHAHA

"Sige, aalis na ako. May gagawin pa ako," sabi ko. Tumango naman siya kaya ako na ang unang umalis.

Pagkadating ko sa office ni Mommy ay nakita ko kaagad si Rely.

"Ang tagal mo naman," sabi niya pagkapasok ko.

"Sorry, may nabangga ako," sagot ko sa kanya at umupo na sa harapan niya para magsimulang kumain.

"Kain na tayo," sabi ko. Tumango naman siya at nagsimula na kaming kumain. Tahimik lang at walang gustong magsalita.

"Ah, okay nga pala, Rely. May sinabi ba si Mommy tungkol sa pagpunta niya dito?" tanong ko sa kanya.

"Wala naman. She said na gagawin niya ulit ang ginawa niya noon," sagot niya sa akin kaya napakuyom ko ang kamay ko sa kutsara kaya dumugo ito.

"Are you okay?" tanong niya. Tumango naman ako. I know magagamit ko si Rely about sa plano ni Mom dahil iniisip niyang kasama ako sa plano ni Mommy, pero hindi. Dahil hindi ko gusto ang mga plano ni Mommy dahil ubod lang ng kapahamakan ng mga kaibigan ko. And she's not my real mother, and I know the reason why.

A/N Thank you for supporting me and reading my first story. I hope you enjoyed it, despite my imperfections as an author. Please forgive any spelling or typo errors. Your encouragement means everything as I grow. Don't forget to follow, vote, and comment - your feedback fuels my passion for storytelling.

She's The Supremo Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon