Özledim bilemezsin

609 42 168
                                    

Abisi bildiği adam dağ gibi yanında kollarını sarmıştı ona . Hıçkıra hıçkıra ağladı hiç susmak istemecesine. Babasının yokluğunu hissettirmemek için çabalayan adam şimdide güneş gözlü sevdiği için akan yaşları nasırlı elleriyle siliyordu.

Nasırlı ellerin sahibinin ağzından çıkan haykırışla yerinde titredi adeta Şebnem.

"Esmaa!".

"Şimdi yaktım seni  it, sen nasıl benim bacıma sarılırsan".

Diye Şebnem 'i bırakarak koşmaya başladı Mesut.   Şebnemse giden kuzeninin ardından dona kalmıştı

Taki Esma'nın çığlığını duyana kadar.

Mesut  bir senedir görmediği bacısına sarılmış birini gördüğünde deliye döndü adeta. Kanı damarlarında durmayacak kadar deli akıyordu. Öyleki onun tabiriyle kanı ters akıyor olabilirdi.

"Kim bu it herif Esma !".

diyip arkası dönük olan Mehmet 'e yüzünü çevirir çevirmez kafasını geçirdi Mesut.

Oysa ki  direk kafa atmak yerine yüzüne  bakmayı tercih etseydi ;
peşinde *hadi ben haşta şen doktor oy  noluy noluy". diyen çocukluk arkadaşını görürdü. Camide az oynamamışlardı birlikte.

Mehmet ne olduğunu dahi anlamadan yüzüne inen kafayla acıyla buruşturdu yüzünü.

"Ağbi ne yapirsen !".

dediğinde Mesut bir yumruk daha geçirmişti Mehmet 'in güzel yüzüne. 

Öyleki burnu kanıyordu ve  sol kaşı patlamıştı.

"Kimsen dedim lan sana!".

Suskunluğunu bozan Mehmet yüzüne inecek olan son yumruğu tutarak konuştu  .

"Yavaş gel doktor  hasta etme beni kendine  " .

dedi Mehmet yüzünde yer edinen tebessümle.

Tuttuğu eli yavaşça bıraktı. Şuan yediği dayak hiç umrunda değildi. Çocukluğunun abisi kendinden üç yaş büyük adam geri gelmişti  .

"Hoşgeldin Doktor ".

dedi Mehmet bastıra bastıra. Küçükken ona doktor derdi hep . Oynadığı oyunlarda sebepti ama eksik yanını hep bu adam tamamlardı.

"Ne doktorundan bahsediyorsun  lan sen!
Nereden tanıyorsun beni"

dedi Mesut sesindeki bariz şaşırmayla.
Zira bu köyden uzun zamandır ayrıydı. Öyleki on bir yaşında okulu için köyden  gitmek zorunda kalmıştı. Pek köye adım attığıda söylenemezdi. 

Ama unuttuğu bir şey vardı ki köy yerinde herkes bir şekilde birbirini tanırdı.

"Sözlümün abisini diyeyim o zaman doktor yerine ".

dedi Mehmet hala tanınmamış olmak zorunda gidiyordu.

"Ne sözlüsü lan ,ne diyor bu dangalak Esma konuşsana !".

diye sesini yükseltti Mesut. Neler oluyordu Allah aşkına onun küçük kız kardeşi söylenmişmiydi hemde daha küçükken okulu varken. Ve neden onun yeni haberi oluyordu.

Esma olduğu yerde sindi . Oldu olası yüksek sesten hep korkardı. Mesut bunu bilsede şuan umursayacak durumda değildi .

"Bağırma  ona , o sesinin tonuna dikkat et . Benim canımı sıkma doktor!".

dedi Mehmet elleri çoktan yumruk halini almıştı. Gece gözlüsünü kendine çekip,  göğsüne yaslamak istiyordu.

*Şşş ben burdayım korkma sadece senin için atan bu kalbin sesini duy *

Terzilerin ŞEBNEM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin