Lies of Darkness (Malapascua Series #3)

Capitulo 23

My heart is freakin' beating so hard! Unti-unting lumalakas ang pagkalabog nito at nabalik lang ako sa realidad nang mapagtanto kong mahigpit ang pagkakahawak ko sa damit ni Tino.

He gave me a smirk, and I rolled my eyes at him. Sa mga oras na ito, iyon lang ang kaya kong gawin. Umusog ako ng kaonti para makawala sa kaniya. Humawak ako nang mahigpit sa tali ni Poncho, habang hindi pa rin mapakali ang aking damdamin.

What the fuck is happening with me?! Why am I affected by him?!

He chuckled at me and whispered, "Are you okay?" He asked in a husky voice.

Binigyan ko siya ng isang suntok sa dibdib at napaatras naman ang kaniyang katawan sa akin.

"Ow!" He handsomely reacted to it.

Kung hindi ka lang talaga gwapo, hindi talaga ako sasama sa'yo rito.

"Muntik na tuloy akong mahulog! Umusog ka nga!" Inis kong sabi sa kaniya.

Siya naman ngayon ang humawak sa tali ni Poncho, habang nakalapat ang malapad niyang mga kamay sa ibabaw ng akin.

"Kung uusog ako at kikilos si Poncho, mas paniguradong mahuhulog ka. You don't know how to ride a horse, you need me." He seriously said.

"Kailangan ba talaga na ganito tayo ka-lapit?"

Hindi na ako lumingon sa kaniya dahil paniguradong nakatitig siya sa akin. He put the baby hair beside my right ear while still looking at me.

"Of course."

"Tara na nga!"

I didn't show him that I was affected. Deep inside of me, I know there is something wrong. Ayoko ng ganito, pero unti-unti ko nang nagugustuhan.

He slowly held the rope of Poncho, and the horse started to walk. Mahina lang ang paglalakad nito papunta sa direksyon na gusto ni Constantine.

Inayos ko ang aking cap para mas makita ko nang maayos ang kabuuan ng kanilang lupain. I was still amazed by their farm. Ang mga puno ng mangga na naka-hilera sa gilid. Naabutan pa nga namin ang ibang mga trabahador nila na nag-ha-harvest.

Kumaway ito sa amin at nakita ko ang tipid na ngiting ibinigay ni Tino sa kanila.

*Magandang umaga po, Ser Tino!" Bati ng isang matandang lalaki na kakatapos lamang mamitas ng mga bunga.

Walang kahirap-hirap itong bumaba sa kabayo at kaagad itong lumingon sa aking direksyon para ibaba ako.

His muscles flinched and became hard when he tried to put me down. Nang maibaba niya ako ay napatingala ako sa kaniya.

Nakipag-kamayan ito sa matandang lalaki at nakipag-usap.

"Magandang umaga rin po, Manong Pedro. Napaaga ang pag-ha-harvest ninyo ngayon ah?" Pagtatanong nito sa matanda.

"Oo nga, ser, eh. Hindi po namin inasahan na aaga ang pagbubunga nila." Masayang sabi nito pabalik kay Tino.

"That's good!"

He held my waist and put me even closer to him. Nagulat ako sa ginawa niya dahil ang matanda mismo ay napatingin sa ginawa niya!

"Manong Pedro, si Dahlia po. Mapapangasawa ko."

Umawang ang aking bibig at napatitig kay Constantine. Napakurap-kurap ako sa mga sinabi niya. Even my mind and my heart can't process it right away. Tama ba ang pagkakarinig ko?

He looks so happy while saying that to the old man. My heart ached a bit and I tried to didn't mind it.

Sinubukan kong alisin iyon sa puso ko.