"Oğlum...Ahın tutu! Bütün kardeşlerim öldü benim!"
"B-Baba...Baba!"
Ellerimi geri çektim
"Buldum seni!"
Ben...Ben hazır değilim ne içimdekiler nede çenemdikler...Hiç biri hazır değil şu an
"Öz-"
"Baba konuşmaya hazır değildim ben...İçimde bazı duyguların ve düşüncülerin eksikliğini hissediyorum...Daha değil baba"
"Oğlum! Seni buldum dahada bırakmam!"
Belimiği tutu tıpkı...Beni köyden alıp buraya getirmesi gibi...Çok sıkıydı acaba şimdi beni nerelere götürecekti? Tabi izin verseydim
...
"Bırak beni! Belki ikimize iyi bir baba olsaydın kayıp etmezdin!"
"Değişmemisin keşke seni hiç aramasaydım"
"Aynen!"
Arkamı döndüm
Hasteneden çıktım
Uzatmanın bir anlamı yok
Zaten konuşucak neyimiz vardı ki?
Anam...Keşke sorsaydım...
Neyse artık her şey için çok geç
...
Otobüs durağına geldim
Üşüdüm ellerime cebime koydum
...
Neden hiç bir şey hissedemiyorum? Neden hiç bir şey düşünemiyorum?
Durakta kimse yok
Durakta oturucak yer bile yok...Dünyayı yönetmemesi gerek kişiler yönetirse böyle olur işte
Keşke yarın ölmüyeceğimi bilseydim
...
Keşke normel ailede olsaydım...Ne bilim babam anam ben...Kardeşim hep birlikte olsaydık
...
Acaba Asiye ne yaptı?
...
...
Eve yürüyerek gidicem...Hiç kimse gelip geçmiyo
Saat kaç?
Cebimden telefonu çıkardım
Kimse gelmemesi çok normel saat 04:09 olmuş
Eve gitmek istiyorum
Hayır gidemem...Asiye‘ye ne diycem?
Hem...Kavga ettik...Bir şeyler almam lazım
Kavga? Kavga mı ettik?
Yani...Bir erkekle bir kadın böyle mi kavga ederdi? Normel insanlar böyle mi kavga eder...
Yani...Ben normel biri miyim?
...
İnanamıyorum...Neden biriyle kavga ettiğime bu kadar sevindim ki?
Hava çok soğuk ya...
En iyisi yürüyerek gitmek
