Uyandım
Cama baktım
Hayla ilerliyorduk
Cama kafamı koydum
...
Tren bir anda durdu
Kafamı kaldırdım...Cama baktım gelmişim
Çantamı koluma taktım...İndim
Herkes birine sarılıyo yada birilerini arıyordu...Ben nereye gidicektim belki İstanbul'a bilet bakmam gerekti ama param yoktu iş bulmalıydım
Ama herkes İstanbul'daydı Ankra'da insan kalmış mıdır acaba?
İstasyondan çıkıp...Bilmiyorum belki bir yerlere giderim
"Bekle!"
Kolumu bir kol tutu
Ve kendine çekti
Yüzüne baktığım buraktı
Hemen ger çekildim
Kolumu bıraktı
"N-Niye geldin?"
Nefes nefese kalmıştı
"Yetimhanede durumıycak kadar büyüdüm"
"Bizim evde kalamazsın"
"Peki"
Bana aşırı boş gözlerle baktı
Görünüşü aynıydı sadece alnında sanki çok yaşlı biri gibi çizgiler vardı
Şaçına bakınca ufak bir kısmı beyazlamıştı
"Mirastan pay alamıycaksın"
"Peki bana bilet parası ver yeter"
Kolumu tutu
"Miras için gelmedin mi?!"
NE ALAKASI VAR BEN BABAMIN NERDEN GELDİĞİ BELLİ OLMAYAN PARASINI NE YAPİM?
"Hayır!"
Kolumu bıraktı
"Berkler öldü"
"Biliyorum"
"İlanımsı şeyi okudun mu?"
"Evet hatta cebimde"
Cebimden kağıdı aldım ona uzattım
"Sende kalsın"
Geri çektim kağıdı ve cebime koydum
"Nereye gidiceksin?"
"Bilmem kiralık ev tuturım?"
"Bizim mahledde çok küçük ev var oraya yerleş"
Ben bunlardan uzaklaşmaya çalıştıkça bana dahada yakınlaşıyor...Katiyen olmaz ona borçlu olmak istemiyorum ayrıca neden bana birden iyi davrandı ki?
"Hayır"
"Neden?"
"Birden bire neden bu kadar iyi davrandın bana onu anlat sen?"
"..."
Gözlerini benden kaçırdı
"Eminim bu işin içinde çıkarın vardır"
"Var olmaz mı?! Babam yanına gidersen belki hastalıktan kurtulur"
"Babamın iyileşceğini düşünmüyorum aksine büyüdüğümü görüp vicdan azabı çekicektir nede olsa ölmedim"
Karşımda öylece duruyordu
"Özür dilerim"
Bi anlık şaşkınlıkla geri gittim
CİDDEN BENDEN ÖZÜR MÜ DİLİYOR?
"NE-Öhöm neye?"
"Kardeş ölümü zormuş"
3 (üç) kardeşini kayıp etmek zor olmalı
"Allah rahmet eylesin"
Bunu demek hiç istemezdim ama...O Kabir azabını biliyorum...Kimsenin başına gelsin istemem
