Morga geldik
Tabi ben küçük bi çocuk gibi Burağın arkasından arkasından geldim
Kapıyı açtı
“Sadece ehliyetimde sahtecelik yapmadım”
Cebinden anahtar çıkardı
Kapıyı açtı
İçeri girdi
Ben giremedim
Ölse bile hayla korkuyorum...Sanki canlanıcakmış gibi
Ya ölmediyse?
BEN MAL MIYIM?
“Hadi la! Adam ölü ölü!”
İçeri girdim
Çok soğukmuş
“Kokmasın diye soğuktur”
“He...”
Bende burda olucam
Belki yarın? Belki bu gün...Belki
Bilmiyorum ne zaman?
Ama şunu biliyorum...Bu dünyada insanların seni bildiği önemli
Ama Allah‘ın seni nasıl bildiği daha önemli
İnsanlar sana “zengin” diyebilir ama eğer iyi bir insan değilsen fakirsindir işte
Kolumu tutu
“Eskiden morgda çalısıyodum biliyo musun?”
“Cidden mi!”
“Evet! Daha sonra...Sahte kimlik kullandığım ortaya çıktı
Biraz hapishanede yattım ama...Ben şuçluyum o yüzden hapishanede fazla kalmadım”
“Hapishane nere?”
Bakıştık
NE DAHA ÖNCE BU KELİMEYİ DUYMADIM
“Sen ciddi misin?”
“Hani şuçlular gider ya?”
“Mapushane?”
“Allah‘ın köylüsü...Onun daha düzgün söylenişi senin söylediğin gibi söylersen...”
“Ne?”
“Her gün ordan girip çıkıyomuş gibi”
“Aha!”
İleri gitti
Bi şey çıkardı
Yanına biraz yaklaştım ama aramızda hayla mesafa vardı tabi
“Haftalar geçmisine rağmen hiç çürümemiş!”
“Tı..Ben bunu nası öldürdüm?”
Sadece gözleriyle bana baktı
“Gel”
“Yok”
“Gelir misin demedim “Gel” dedim”
Yanına gittim ama...Hayla mesafe vardı
“Bakmak istemez misin?”
“Hayır”
“O zaman niye geldik?!”
“Bak yatıyo! Ölü...Ayrıca nası öldüğünü hatırlıyo musun?”
“Hayır”
Kolumdan tutu
“Ölü biri yaşayan birine zarar vermez ama yaşayan biri ölüye zarar verebilir”
İyice beni yakınlaştırdı
...
Şaşırtıcı derece yüzü aynıydı
