~Gece~

4 2 0
                                    

Kapıyı tıklatsam mı?

Ben gelene kadar hava çok geç oldu...Muhtemelen uyuyolardır ve ben anahtar almadım

Ama havada gece soğukluğu vardı

Beli belirsiz rüzgarlar esiyordu (bazıları çok şiddetli bazıları şiddetsiz)

Tekrar şiddetli bir rüzgar geldi

“B-Baba”

Ayak sesleri duydum

Hemen kapıyı açtı

Bana...Sarıldı

“Allah‘a şükür!”
“...”
“Uzun zamandır şükür etmiyordum iyi oldu”
“Şükür etmelisin”
“Doğru”

Kendimi geri çektim

Hemen eve girdim çünkü gözümden uyku akıyordu

“Aç mısın?”
“Değilim”

Bir yandanda yukarı çıkıyorum

“İyi geceler sana!”
“Sanada Allah rahatlık versin”

Sonunda odama girebildim

Dolaptan elbiselerimi değiştirdim

Tabi ne kadar elbise denirse? Aadece altıma eşefmon giydim üstüme bir şey giymedim çünkü garip bir şekilde hava sıcak geldi

Bu kadar rüzgarlı bir hava nasıl olurda sıcak gelebilir?

Direk kendimi yatağa attım ve uyucam

...

...

UYUMAK İSTİYORUM

...

NEDEN UYUYAMIYORUM

...

AAAAA

Olduğum yerden kalktım

Uyumuyordum sanki biri beni yanardağın içine atmışlar gibi

“İyi misin?”

Yanımdaki ses babamın sesiydi

“Hava niye bu kadar sıcak baba?”
“Sıcak mı?”

Elleri alınıma gitti

“Yanıyosun sen!”
“Hı?”
“Ateşin var”
“Hı”

O endişelendi ben sakinim...Umarım ölürüm

Yüksek sesle bir ses duydum bu...Bu sanırım Ezan‘dı ve bu gün Cuma‘ydı

“Doktora gidelim”
“Ne? Hayır be!”
“Ne demek hayır?! Ölüceksi mi-”

Sustu zaten susması gerekti ve benim tek istediğim uykudu

“Uyuycam”
“...”
“Başımda beklemesen daha iyi olur”

Neyse en azından Ezan okunacağı süreye kadar uyumuşum tabi bu yine göz açıp kapamak gibi hissetirdi

Uykum yoktu ama yinede gözlerimi kapadım

Bir el üstümdeki yorganı iyice örtü daha sonra saçlarımla oynamaya başladı

Daha sonra yanaklarımı ovdu daha sonra alnımdan öptü ve gitti

Gitti mi?

Yanımda ağlayan adamdan gitmeyi belliydi

Ağlamaya başladı ve oldukça sıcak göz yaşları yüzümde kollarımda üstümde hissediyordum

“Ben...Ben senide yaşatamıycam ben...”

Diye bir şeyler söylüyordu tabi sadece anladıklarımı anlayabildim

“Neden beni affademiyosun!”
“...”
“Keşke ölseydim”

Ayağa kalktım babam hemen göz yaşlarını sildi

Aklıma Hamza gelmişti...Ve haklıydı şükür etmeliydim aynı zamanda şükürü unutmuş insanlara hatırlatmayılydım

Çünkü burda sadece babamla ben Müslüman‘dık

Babamın o kadar dindar olduğunu söyleyemem ayrıca bende o kadar iyi biri değilim ayrıca yeri dindar yarı değilim gibi

Ama yinede ikimizde Müslüman‘ız ve sadece ikimiz Müslüman‘ız

Tabi şükür etmeyi öğreticek kişi ben değildim ben sadece ona daha kötü insanların var olduğunu söyliycem

Kendimi çok yaşlı hissetim...Köydeki insanlarda yapardı ve Afrika'da yaşayan çocukları örnek verirlerdi hep

“En azından fakir değilsin! Şükür etmeyi öğren biraz ne bilim en azından ilacımız var!”

Dedim ve geri yattım

Bu sefer yerinden kalktı ve kapıyı kapadı

ARTIK UYUYABİLİR MİYİM?

Buğday TarlasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin