Annem hemen peşimden geldi
"beni bekliyon dimi!"
Yüzümde haberim olmadığı halde yaptığım tebessüm birden kaybolu verdi
"Hı hı"
Yanıma ulaştı
"otogarın nerde olduğunu biliyon?"
"Evet"
"yürü hadi"
Yürümeye başladım
...
Yani...Şimdi bile bile annemi benim evime getiriyorum
Bile bile...Bi evde çok kişi olduk
Hamza'lara yazık olucak...
Gerçi...
IYYY
BEN HAMZA'NIN YÜZÜNE NASI BAKÇAM BİLDİĞİN O GÜN BACISINI
IYYY
BEN O GÜN NE YAPTIM
OHA
LAN
DAHA YENİ AYDINLANDIM HAY ANANI-
Derin bir nefes aldım
N-Neyse canım en fazla ne olabilir ki? Yani bi daha yaşanmaz zaten
Hamile kalcak değil ya?
...
Dimi?
Kalmaz kalmaz
Tövbe
...
Yürürken hiç konuşmadık
Annem ne düşünüyor bilmem ama ben baya bir şey düşündüm
...
Bileti cebimden çıkardım
...
Yüzümün düştüğünü hissetim
...
Neyse
...
Kafam çok karmaşık
Ama...Bundan sonra anneme "Git la!" diyemem ki?
Keşke deyebilsem...Keşke...
Ama hayatımda keşkelerin pek işime yaramadığını biliyorum artık
"ne zaman geliyo?"
"Birazdan gelir ann..."
Sesim çok kısık çıktı ben bile zor duydum
"ağzının içinden konuşma la"
"Birazdan gelir anne"
"he iyi"
Başım...Ağrıdı
...
Genellikle bu tür ağrılar kalbimde hissedilirdi
...
Sanki biri enseme defalarca bıçak sokuyormuş gibi hissediyordum
...
Ve acısı kat ve kat daha fazla artmaya başladı
Ah...Keşke doktora gittiğim zaman anlıycağım şeyler söyleselerdi
Belki o zaman ismini bildiğim hastalığa sövebilirdim...Böyle ne bilim sadece kendime sövebiliyorum
...
Neyse kendime söveniliyorum...Buda bir şey değil mi yani?
...
Çok yoruldum
