GÖKKUŞAĞI

30.bölüm / ( part /2)

Keyifli okumalar

Bahçeye çıkmak iyi gelmişti Zeynep'e. Yan masadaki konuşmalara bir an dikkat kesildi.

"Kartal'ı gördünüz mü? Gün geçtikçe yakışıklı olamaya devam ediyor "dedi genç bir kadın.

"Aynen ya,işleri de çok iyiymis "dedi bir başkası.

"Adam aştı kendini ama tek bir konuda fiyasko"dediginde aynı anda

"Yanındaki kız "dediler.zeynep neye uğradığını şaşırmıştı. Acaba başka kartal mi diye düşünüyordu sohbet boyunca taki yanındaki kız lafına kadar.

"Anlam veremiyorum, Elif'den sonra o kız aklım almıyor"

"Senin mi benim mi ? Kızı görmedin mi ? O nasıl bir tip ya"

Zeynep artık iyice nefesinin sıkıştığını hissediyordu.Elini göğsüne koymuş ve nefesini düzene sokmaya çalışıyordu.

"Bence kartal sadece Elif'i unutmak için onunla, Elif kendi demiyormuydu beni unutamaz ben onun ilk aşkıyım diye"

"Doğru, yaşadıkları aşk dillere destandı.hepimiz biliyoruz kartal'in sürprizleri ,nazikliği hep konuşuldu."

"Oda birsey mi elif bana bir defasında yatakta muhteşem ötesi olduğunu söylemişti." Diyince zeynep'in gözlerinden bir damla yaş gelmişti. Ne yani o kız mahremini mi anlatıyordu herkese.

"Kızım o kızla yapmamıştır kartal, hem o kadar güzel kız varken niye o çözemedim"

"Bilmem adamın belki farklı beden fantezisi vardır."

"Kızım ben sana yapmamışlar diyorum , kartal'daki mide sonuçta. Eminim öpüşmemisler bile"diyince zeynep korkuluklara sımsıkı tutunmuştu.

Kartal ise zeynep'in çantasını alıp bahçeye doğru çıkıyordu.bahceye çıkınca gördü zeynep'i arkası dönüktü. Hizlica yanına gitmeye başladı.yanina yaklaştıkça ona yakın masada Elif'in birkaç arkadaşını gördü.

"Zeynep" diye seslendi. Dönemiyordu genç Kız arkasını. O an masadakiler yakınlarında duran kıza baktı.

Kartal yanına gelip Omzuna dokunarak çevirdi kızı. Zeynep eli ile ittirdi onu. Kartal kasları çatık bakıyordu ne olmuştu ,gözleri kıpkırmızı olmuştu zeynep'in.

"Ne oldu ?" Dedi.konusamiyordu zeynep.

"Götür beni burdan" dedi kesik kesik nefes alış verişi arasında.

"Tamam ,hadi gidelim" diyip kızı yönlendirdi.o arada masadakilerin" dediklerimizi duymuş olmalı " dediğini duydu kartal.

"Duyarsa duysun yalan mı?"Dedi bir diğeri.kartal ise sert bakışları ile masayi deliyordu adeta.ne demişlerdi ki Zeynep böyle ruhsuz bir hale gelmişti.

Yavaşça arabaya bindirdi zeynep'i, kapısını kapatıp arabaya bindi.yol akmaya başladı.zeynep başını cam'a yaslamıştı. Konusamalar kulaklarında çınlıyordu adeta "fiyasko...,o tip ne...,yapmamışlardir...,kartal'in ki mide sonuçta...,farklı beden fantezisi...öpüşmemislerdir..." aklına geldikçe gözlerindeki yaşlarda akıyordu.

Kartal zeynep'in gözünden akan her damla yaşda kahroluyordu. Emindi o masada konuşulanlar zeynep'i bu hale getirmişti.

Alkım ise korkuyla binmisti arabaya. Yalım'in öfkesi daha gecmemisti.konusmuyor ama ellerini sıkmaktan direksiyonu kiracakti neredeyse.

Nasıl eve geldiler anlayamadı bile, titrek elleri ile zar zor taktığı kemeri açamıyordu bile. Bir an yalım elini açmak uzatınca alkım istemsizce geri çekildi. Bunu gören yalım şaşırmıştı. Ona vuracağımı nasıl düşünür. Daha da kızarak sert bir şekilde açtı kemerin kilidini.