27.bölüm

135 14 2
                                    

Keyifli okumalar

Sinirle restorant'a giren onur, arkadaşlarına "ben gidiyorum "diyip hizlica çıktı restorant'dan.kapida gördüğü manzara ile birkez daha pişmanlık duydu geç kalmisligina.zeynep nasılda sarilmisti karşındaki adama.

Zeynep kartaldan ayrıldığında biraz önce dedigine kendi bile inanamamis ve utanmaya başlamıştı.basini kaldıramıyordu kartal ise bu hallerine daha çok aşık oluyordu.cenesini kaldırıp baktı güzel yeşil gözlerine

"Zeynep benden asla utanma" demişti. Sonra elini uzattı kıza, kendine uzanan ele baktı zeynep gülümseyerek tuttu elini kartalın ve geri iceri girdiler.

O sirada aslı ne olduğunu anlamıyordu.sonra kapıdan giren abisi ve zeynep'i gördü.ayaga kalkmıştı.

"Neler oluyor Allah aşkına " dedi merakla.o an görmüştü birleşen ellerini.

"Yaaaa olmuş işte olmuş " diyip ikisine birden sarıldı.

"Oldu oldu " dedi kartal.

"Siz beni bekleyin ben hemen hazırlanıp gelirim"dedi Zeynep.

"Tamam" dedi kartal. Ama zeynep gidemiyordu.

"Kartal" dedi

"Efendim"

"Şeyy elimi bırakırsan gideceğim"diyince kartal hala ellerini tuttuğunu gördü. Elini çekmişti Zeynep ise hazırlanmak için gitmişti.

Alkım'ın son dersi iptal olunca oda erken'den eve geldi. İçeri girdiğinde seslendi.

"Ayşe sultan ben geldim"

Çamaşır odasından çıkan kadın "hosgeldin Kızım" dedi.mavi'nin uyku saatiydi zaten.

"Ayşe sultan birazdan mavi uyanır, son dersim iptal oldu. Bugün de kontörlü var erkenden gidelim yalim'in yanına diye düşündüm"

"Ay kızım çok iyi düşünmüşsün ,bende erkenden çıkayım ozaman "

"Tamam"dedi alkım. Ayşe sultan toparlanıp çıkmıştı evden. Alkım da mavi uyanmadan çantasını hazırlamaya başladı.

Hersey hazırdı ama kendi niye bu kadar heyecanlıydı niye yıkılıyordu duvarları, evlendiklerinden beri yalım ona çok iyi davranıyordu. Babasının hastane ve kontrol işlemlerini de ayarlamisti ,hersey daha hızlı olmaya başladı.

Yüzü düştü alkım'in ,yalim ona dememismiydi küçük kız diye ,kendini o adama...ahh düşünmekten kafası patlamak üzereydi tüm bunlara rağmen hala onu sevmesine kendi bile inanamiyordu.

Mavi'yi uyandırıp evden çıkması en iyisi olacaktı. Yatak odalarına girdi ,yatağa bakınca biraz utandı yalım ona dediği gibi dokunmamış hatta denememisti bile.sadece yan yana uyuyorlardı. Bundan bile o kadar mutlu oluyordu ki alkım.

Beşiğinde uyuyan masuma baktı. "Canım kızım, hadi bakalım "dedi biraz kısık sesle mavi sesi duyunca kıpırdanmaya başladı sonra da açtı o güzel gözlerini.

Alkım hemen aldı mavi'yi üstünü değiştirdi,karnını doyurdu artık hazırladı çıkmaya.evden çıkıp bir taksi ile yola çıktılar.

Yalım ise günün stresinden iyice
boğulmuştu. İşinin bitmesine az kaldı sonunda karısına ve kızına kavuşmak vardı.odasinda son görüşme için hazırlıklarını yapıyordu.

Deniz ise işe dalmıştı.o sırada kapıdan içeri giren kadın'a bakıyordu bu kimdi ki şimdi.kadin direk önünde durup "Yalım müsait mi ?"demişti.

"Randevunuz varmıydi?"

"Gerek görmedim"

"Randevunuz yoksa gorusemezsiniz ?"

GÖKKUŞAĞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin