57.bölüm

127 6 0
                                        

Keyifli okumalar

Hastaneden çıkalı onbes gün olmuştu. Minik ushan on gün hastanede kalmıştı. Alkım da iyi olmasına rağmen kalmaya devam etmişti bebeği için.

Cesur'un evinde kalıyorlardi. Alkım da bazı şeylerin farkındaydı ne zamana kadar daha cesur'a yük olacaktı. Tamam cesur hiçbir zaman kendini yük gibi hissettirmemisti ama onunda bir hayatı vardı.

Oğlunu yatağına yatırıp odadan çıkmıştı Alkım. Salona geldiğinde hemen hemen herkes burdaydi.

"Anneee" diye koşarak bacaklarına sarılmıştı mavi. Alkım'in güzeller güzeli kızı minik paşası'nın ablası.

"Bebeğim" diyerek kucağına aldı minik maviyi.

"Kardeş"

"Uyuyor anneciğim kardeşin"diyip koltuğa oturdu.

"Eeee paşa diyip duruyoruz ismi ne olacak minik prensin" dedi zeynep.

"Hiç düşünmedim ,daha var diye ama daha yokmuş " dedi alkim gülümseyerek.

"Ben düşündüm" diyen yalım ile herkes ona döndü. " Hatta kimliğini bile çıkardım." Diyince Alkım saskinca bakakaldi. Ne yani ona sormadan birde isim mi seçmişti.

Eline aldığı kimliği alkım'a uzatti. Alkım kimliği alıp yüksek sesle okudu "Cesur Efe Ushan" dedi. Gözleri direk yalım'ı bulmuştu şimdi cesur'un adini mi vermisti oğluna.

Cesur ise öylece yalım'a bakıyordu.Gözleri dolmaya başladığında Alkım'in bu sefer gözleri Cesur'u bulmuştu.

"Dayısına benzesin oğlum onun gibi Cesur, iyi yürekli, merhametli ve yakışıklı biri olsun dedim" diye açıkladı yalım.

"Peki Efe..." diyip sustu Alkım.yalim cevap vermeden Cesur konuşmaya başladı.

"Oğlumun adı" dedi sesi titreyerek. Herkes şok olmuş bir halde Cesur a bakıyordu. Barın ve yalım hariç onlar hikayeyi bilenlerdi.

" Ne ne demek oğlum" dedi Alkım Cesur'a doğru.

"Gökkuşağı, ben eşimi ve oğlumu kaybettim. Üstelik eşim hamileydi bir kazada ikisinde kaybettim. Oğlum olacağını öğrendiğim gün adının Efe olmasına karar vermiştik ama olmadı koyamadım" dediğinde gözünden bir damla yaş aktı. Alkım mavi yi koltuğa bırakıp Cesur'un yanına gelmiş ve sıkıca sarilmisti.

"Neden daha önce anlatmadın bana" diyebildi. Zeynep ise gözyaşlarını usul usul akıtıyordu. Cesur'u en iyi zeynep ve kartal anliyordu. Onlardan evlat acısı yaşamıştı.

Cesur sessizce geri cekilmis ve cüzdanını çıkarmıştı içinden bir fotoğraf çıkarıp alkım'a uzatti. Eline aldığı fotoğraf'a öylece baktı alkım. Ama bu kadın kendine çok benziyordu.

"Ama bana..."

"Evet sana benziyor" dedi cesur gülümseyerek. Sonra yalım'in karşısına geçti. Hicbirsey demeden sarıldı birden. Kendini çekmeden önce sadece " Çok teşekkür ederim " demişti. Yalım ise " Ne demek kardeşim" diyerek sarılmaya devam ettiler.

"Evetttt artık yeni üyemizin adı belli olduğuna göre size bir haberimiz var " dedi kartal. Ortamdaki duygusallık hafiflemişti.

"Bir ay sonra evleniyoruz" heyecanli ses tonuyla.

"Nasıl yani ?" Dedi birden alkım

"Söyle yani kardeşim gelinli damatlı ,kınalı geceli,düğün salonlusundan"demesiyle alkım gülmeye başladı.

"Ayyy çok sevindim abi ,zeynep" diyerek Zeynep'e döndü

"Supriz yapmak istedik ,kartal'a kalsa yarın evleniriz ama cesur efenin de kırkı çıkmış olur dedim " diye açıklama yapmıştı zeynep. Alkım hemen kucakladı arkadasini oğlunun adını hemen benimsemislerdi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 23, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GÖKKUŞAĞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin