17.bölüm

220 14 2
                                    

Keyifli okumalar

Alkım,Zeynep ve barın 'ın dostlukları gün geçtikçe ilerliyordu. Hatta aileleri birbirleri ile tanışmış ve görüşmeye başlamıştı. Barın 'ın Ailesi hariç onlar şehir dışında yaşıyorlardı.

Herşey olağan düzeninde sürüp gidiyordu. Yalım ve alkım dışında denebilir. Zeynep ve alkım'in görüştüğü günün akşamı Yalım tekrardan yurt dışına çıkmıştı.Bu sefer konu başkaydı anlaşılan. Çünkü yalım bey eve bile uğramadan gitmişti ne olmuş olabilir diye alkım'ın aklında düşünceler dolanıp duruyordu.

Sorun iki haftadır çözülememişti,çözülecek gibide değil di anlaşılan. İş ve evi idare etmeye çalışıyordu birkaç kez az kalsın Anıl 'a yakalanıyordu.zar zor atlatmıştı kardeşini.

"Alkım, alkım..."

"Alkım heyyy"diyen sesle düşüncelerinden sıyrıldı genç Kız

"Zeynep"

"O kadar seslendim duymadın ne düşüyorsun? Yalım bey'i mi?"dediğinde alkım hafif tebessüm etti.

"Evet" Artık çekinmiyordu Alkım Zeynep'in yanında konuşmaktan.

"Özledin değil mi ?"

"Çok fazla..."demesiyle Zeynep avuclarinin arasina aldi alkım'ın ellerini, gerçi alkım onun için artık arkadaştan öte kardeş olmuştu. Aralarında hiçbir gizli saklı yoktu.

"Geldi yine senin ki "diyip sırıtmaya başladı.

"Off Zeynep demesene şöyle"

"Ne var ya"

"Zeynep"

"Tamam tamam tek yalım bey senin ki " diyince Gülüşmeye başladılar. İçeriye doğru giderken Zeynep mutfak kısmına yönelmiş alkım ise masalara doğru yol almıştı.

Genç kız istemeye istemeye masaya gelmişti.

"Hoş geldiniz "dedi gülümseyerek. Karşındaki sarışın adama

"Merhaba alkım hosbuldum,nasılsın?"

"Teşekkür ederim Kemal bey siz nasılsınız?"

"İş teklifimi kabul edersen daha iyi olacağım" kemal bey son bir aydır sürekli gelen müşterileriydi.bir hafta önce ise alkım'a yanın da iş teklif etmişti.Maaşı ve çalışma koşulları gayet makbuldü ama Alkım kabul etmiyordu Zeynep vardı burda onu bırakmak istemiyordu. Her Zaman yanında olan dostuna biraz da olsa destek olmak istiyordu. Evin Maddi giderleri ,babasının tedavi masrafları ve Anıl'ın okul masrafları biraz zorlasada yinede üstesinden gelmeye çalıyordu genç Kız.

Ayrıca Zeynep'in yaptığı iyilikleri unutamazdı. Hem maddi hem manevi destek olmuştu.her konuda yanındaydı.

"Kemal bey konuşmuştuk bu konuyu "

"Doğru haklısın sende her seferinde kibarca kabul etmemiştin"dedi genç adam gülümseyerek. Alkım da hafifçe tebessüm ile karşılık vermişti."neyse zaman ne gösterir bilemeyiz. Her zamankinden lütfen "

"Tabii ki ,şimdiden afiyet olsun" diyip mutfağa adımlamaya başladı.

Israrla çalan telefonuna bakamamıştı. Mesaisi bitmek üzereydi.ama telefon susmak bilmiyordu.eline aldığında hemen açtı telefonu

"Anıl "

"Abla hemen eve gelebilir misin ?"sesindeki telaş ve korku Alkım'ı germişti.

"İyi misin ne oldu Anıl "

"Eve bir kadın geldi ,sonra babamla tartışmaya başladılar kadın saçma sapan şeyler söyleyip duruyor , evimi boşaltın diyor "

"Neee! Tamam hemen geliyorum".telefonu kapatır kapatmaz oğuz beyden izin alıp hızlıca evin gitmek için çıkmıştı restorant'dan.yol boyunca aklına mantıklı hiç bir şey gelmiyordu ki neler oluyordu Allah aşkına böyle. 

GÖKKUŞAĞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin