29.bölüm

121 13 2
                                    

Keyifli okumalar

Zaman akıp gidiyordu. Kimine çok hızlı, kimene çok yavaş kiminede hiç geçmiyor gibi gelirdi zaman.bu surede iyi şeylerde oluyordu kötü şeylerde hayatın akışı bu doğanın kanunu.

Alkım ve yalım evleneli 2 ay'ı geçmişti. Yalım'in sevgisi gün geçtikçe büyüyordu. Alkım'a hisselerini belli ediyordu yavaş yavaş ,alkım ise bunun farkındaydı ama korkuyordu nedensiz.Emin olmak istiyordu tam anlamıyla.

Yalım ise artık beklemek istemiyordu. Soylecekti karısına herseyi onu sevdiğini soyleyecekti yine sonunda alkimi beklemek olsa bile yapacakti bunu, ama nasıl söylesem diye düşünüp duruyordu. Aklına geleni pat diye söyleyen adam söz konusu alkım'a olan hisseleri olunca ne yapacağını sasiriyordu.

Odasına düşünürken bu böyle olmaz dedi.birseyler yapmalıydı.Eline aldı telefonunu,çalan telefon ikinci calista açılmıştı.

"Yalım bey "

"Merhaba zeynep" dedi yalım, sasirdigi sesinden belli oluyordu.

"Merhaba"

"Müsaitsen bana ayıracak zamanın varmi?"Zeynep yalim'a ne kadar mesafeli olursa o kadar olabiliyordu.cunku hem kartal hem alkım vardı arada.

"Tabiki buyrun"

"Acaba ofise gelmen mümkün mü? Yuz yüze konuşmak isterim"

"Tamam olur ,bir saatte ordayim"diyip kapadı telefonu.ne istiyor acaba diye düşündü zeynep.

Alkım derslerine yoğunlaşmıştı bu süre zarfında dört ay sonra mezun oluyordu.mavi ile ilgilenmek ayrı keyif veriyordu ona,mavi de çok fazla alismisti alkim'a.Zamanın alkım'in için hızlı akmadığı dönemdeydi. Çünkü babası tedavi için yurt dışına gitmisti. Süreç belli olmasada iyi sonuç alacaklarını biliyordu. Yalım çok yardımcı olmuştu bu konuda.

Zeynep işlerini bitirmiş ve restorant'dan çıkmıştı. Zeynep'in kartal ile olan ilişkisi çok iyi gidiyordu. İlişkilerinin birinci ayında kartal Nihat bey'i is yerinde ziyaret etmişti. Zeynep ile olan ilişkisine onay vermesini istemişti. Nihat bey kızındaki değişiklikleri fark ediyordu ama anlam veremiyordu. Kızı artık eskisi gibi değildi.

Bu durumdan çok memnundu ve onay vermisti kartal'a.Ama Zeynep'e söyleyip utandirmak istemiyordu ,Zeynep ona gelip söyleyene kadar bekleyecekti babası. Onur'dan sonra zor toparlanmisti kızı.kartal' a sadece " kızımı üzme"demisti. Küçük kisa bir cümle ama anlamı büyüktü.

Arabasini park edip inmisti. Birkaç kez gelmişti ofise büyük bir plaza ve insanların o Bakışlarını hep üzerinde hissediyordu özellikle kartal ile geldiklerinde. Kartal hiç çekinmeden elini tutuyordu ama zeynep o bakışlara dayanamıyordu. Bir kaç kez bir kartal beye bak bir yanındaki kıza diye fisiltilari bile duymustu.kafasini sallayarak yürümeye devam etti.

Yalım'in ofisine gelince Deniz'i görmüştü. "Merhaba deniz"

"Merhaba zeynep, hosgeldin"dedi gülümseyerek. Deniz ,alkım ve zeynep ile iyi anlasiyordu.kartal'in sevgilim diye tanistirdigi gün kızın gözlerinde sadece sevecenlik vardı yargılama yoktu.

"Yalım bey müsait mi ?"

"Evet seni bekliyor"kapiya yöneldi zeynep

"Görüşürüz canim kolay gelsin "

"Görüşürüz"

Kapıyı çalmıştı zeynep içerken "gir" komutu gelince girdi içeri. Gelene bakmamıştı yalım,başını kaldırınca zeynep'i görmesiyle ayağa kalktı.

"Ah! Zeynep senmiydin hosgeldin"diyip koltuğa yoneltti.

"Hosbuldum,biraz erken geldim galiba"

"Hayır hayır sorun yok iyi yaptın , ne içersin?"diye sordu.zeynep elinden geldiğince kibar olmaya çalışıyordu.

GÖKKUŞAĞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin