14.bölüm

292 18 2
                                    

Keyifli okumalar

Restorant'dan çıkmak için hazırlanan
genç kız günün yorgunluğunu iliklerine kadar hissediyordu. Saat ikiyi geçmişti. Soyunma odasına gelince hemen üzerini değiştirmeye başladı. İlk günü gayet iyi geçmişti.

İş arkadaşları ile vedalaşıp çıktığında karşında Zeynep 'i görünce şaşırdı. Birazda telaşlanmıştı.

"Zeynep! İyi misin?"

"iyiyim seni bekliyordum"

"beni mi?"

"Evet hadi gel eve bırakayım seni"

"eve mi?"

"şeyy başka yere gideceksen oraya bırakayım"

"hayır hayır, şaşırdım sadece" diyip gülümsedi Alkım.

"arabam var gece gece tek gitme" diyip beraberce arabaya bindiler.

"senin işin erken bitmişti değil mi?"

"Evet" dedi Zeynep sakince. Acaba çok mu ileri gitmişti alkımı beklemekle diye düşünüyordu. Sonuçta yeni tanışmışlardı. Yinede gönlü el vermemişti gece'nin bir vakti tek başına gitmesine.

"araban olduğunu bilmiyordum"

"görüşmeye gelirken sıkıntı çıkardı, servisdeydi"

"anladım, eee nasıl geçti ilk günün"

"gayet iyiydi seviyorum yemek yapmasını terapi gibi birşey benim için huzur veriyor, senin nasıl geçti?"

"gayet iyi daha öncede deneyimim vardı sorun olmadı anlayacağın"

Yok akıp giderken Alkım'ın aklından herşey geçiyordu. Yalım bey, mavi, babası, durumları herşey. Alkım'ın tarifi ile evlerine gelmişlerdi.

"Çok teşekkür ederim Zeynep senide gece gece yordum"

"ne demek canım benim lafı bile olmaz"

"gelmek ister misin?"

"başka zaman sende bende yorgunuz"

"nasıl istersen?"

Vedalaşıp arabadan inmişti Alkım. Sessizce eve girmeyi başarmıştı. İlk günü yakalanmadan atlatmıştı. Üzerini değiştirip kendini yatağa attığı gibi uyumuştu.

Sabah erkenden kalkıp babası ve kardeşi için kahvaltı
Hazırlamış ve işe gitmek için çıkmıştı. Ayşe sultan öğleden sonra gelecekti. Ushan'larıne evine gelince hemen kahvaltıyı hazırlaya başladı. Sonra Yalın'ı uyandırmak için odasına çıktı.

Kapıyı çalıp içeri girdiğinde mavi'yi de odada gördü.

"yalın hadi kalk kahvaltı hazır"

"Tamam tamam" diyip doğruldu yataktan. Mavi hala uyuyordu.

"Yalım bey'i de uyandırayım" kapıya yönelmiti alkım.

"abim evde yok"

"nasıl yok?"

"sabah erken çıktı yurt dışından iş için misafirleri gelecekti onları kahvaltıya götürdü, akşam belli oldu gelecekleri mavi'yi de direk ben aldım"

"anladım, peki kartal abi?"

"yok o evde"

"o zaman onu uyandırırım, çok oyalanma gel sende"

"tamamdırrrr"

Alkım odadan çıkmış ve karşı dairenin kapısını çalmıştı. Birkaç dakika sonra açıldı kapı. Yine üstü çıplak bir edet kartal Mertoğlu açmıştı kapıyı. Alkım artık bu adamın çıplaklığını yadırgamıyordu.

GÖKKUŞAĞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin