~Umay'ın Yolculuğu;
17 yaşındaki Umay, iki yıl önce hastanede karıştırıldığını ve gerçek ailesini bulduğunu öğrenir. Ancak bu yeni hayatında da huzur bulamaz; bir iftira nedeniyle ailesi tarafından evden atılır. Umay, cebinde kalan son parayla İstan...
Açılmış sarmaşık gülleri kokularıyla baygın En görkemli saatinde yıldız alacasının Gizli bir yılan gibi yuvalanmış içimde keder Uzak bir telgrafın tellerinde anıların
Attilâ İlhan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalarrr
"KONUŞMA"
Bir daha kıracakalar seni. Bir daha ağlayacaksın.
Bunu yaşamak istemiyorsun. Tekrar canın yansın istemiyorsun. O yüzden kendini kapatıyorsun her şeye, herkese.
Berkutay Soysal
Okuduğum kitabı kapatıp uyumak için yatağıma doğru gittim. Yatak örtüsünü kaldırıp içine girip gözlerime uykunun bastırması ile uyuya kaldım.
****
Sabah Gökçe'nin uyandırması ile uyanmıştım. Yataktan kalkarak banyoya doğru ilerlemeye başladım. Kapıyı açıp içeri girdikten sonra kısa bir duşun ardından günlük rutinlerimi yaparak çıktım lavabodan.
Kıyafetlerimi de hazırlayıp aşağı indim. Mutfağa girince ablam aleda ve gökçe masayı kuruyorlardı.
Beni niye uyandırdınız ki, daha kahvaltı bile hazır değil dedim içimden.
Daha fazla ayakta kalkmayıp ekmekleri alarak masaya oturdum. Bence yeterince yardım etmiştim.
Onlar da gelince kahvaltıya başlamıştık.
"Bugün askeriyede Mehmet Albay yemek veriyormuş. Hepimizi çağırıyor," dedi aleda.
"Neden ki," dediğimde gökçe cevap verdi.
"Kızı doğum yapmış, onun için küçük bir kutlama gibi birşey," dedi gökçe.
"Anladım, tamam o zaman gidin siz benim bugün hastaneye uğramam lazım" dedim bahane bulamayınca.
"Yemek akşam saati o yüzden her türlü geliyorsun. Mehmet albay seni de görmek istedi yemekte," dedi aleda ablam.
"Offff, tamam" dedim ve kahvaltıma devam ettim.
Kahvaltımız bitince hep birlikte masayı toplayıp ablam ve gökçe hazırlanmak için odalarına giderken bende salona geçtim.
