YASAK

11

"BAna söylediğin o eski yalanlara hala inanır mıyım sanıyorsun. " Dedi sinirini bastırmaya çalıştığını gözlerinden okuyordum.

" Bana güvenmediğini ve bu tavrı hakettiğimi biliyorum." Dedim ve derin bir soluk aldım çünkü onu aşırı sinirlendirirsem gideceğini az çok biliyordum ama ben bir şeyler öğrenmek için Mert 'i buraya getirmiştim.

" Sana ne desem seni kızdırmaktan öteye geçemeyeceğinin de farkındayım. Bu yüzden bu konuyu kapatıyorum burada." Dedim ve ağzıma yemeğimden bir parça attım.

" ha şunu bileydin." Dedi sinirli tavrını hala sürdürerek.

" ne zaman evlendin ?" Dedim bu soru onu yine kızdıracaktı ama İkimizin  muhabbeti kadar etkilemeyecekti en azından.

Beklemediğim sakinlikte soruma cevapladı

" yakında bir sene olacak."

" evlilik yıl dönümünüz yaklaşıyor yani."

" Evet az kaldı. "

" çocuğunuz yok değil mi?"

" yok ama istiyoruz." Dediğinde hala sakince sorularıma cevap vermesine şaşırmıştım.

İçime dolan kıskançlık duygusunu kenara atıp sorular sormaya devam etmeye çalıştım.

" peki ne zaman tanıştınız?."

" her şeyi soracak mısın böyle?"

" merak ediyorum benden sonra neler yaptığını. "

" senin merak ettiğin benim sendne sonra ne yaptığım değil. Asıl merak ettiğin şey benim acı çekip çekmediğim yada ne kadar acı çektiğim." Dediğinde beni ne kadar iyi tanıdığını bir kez daha anladım.

Yine de bozuntuya vermeden

" Hayır sadece hayatın hakkında bilgi sahibi olmak istiyorum. " Dedim.

" Neden Akın gerçekten aklından neler geçiyor?" Dedi sakince yemeğini yemeye devam ederken.

Şuan ikimizinde hala sinirlenmemiş olması bir mucizeydi.

" Sadece merak . Zamanında aşık olduğum adamın hayatını merak ediyorum bence normal bir davranış."

"Aşkmış birde bu kelimeyi ağzına nasıl rahatça alıyorsun. Gerçi ben senin arsız olduğunu unutmuşum. Her şey beklenir Akın beyden neden hala bu kadar şaşırıyorsam. " bana olan öfkesini biliyordum ama kazıdıkça derinlerde birikmiş olan nefret , benim bile gözümü korkutuyordu.

Yine de ben vazgeçmezdim. Yine konuyu değiştirmeyi umarak

" o en yakın arkadaşın olan çocukla barıştın mı ismini bile hatırlamıyorum." Dediğimde ,içimden umarım konuşmuyorlardır diye düşündüm.

Hafifçe gülümseyip

"Adı Yakup.  Tabi işine gelmeyen insanları unutmak gibi bir huyun var evet barıştık sen gittikten sonra hatamı anlayıp özür diledim . Oda büyüklük yapıp affetti beni. Şimdi yine en yakın arkadaşım." Dedi gülümseye devam ederek.

Sinirlerim bozulmuştu ama belli etmemeye çalışarak

" peki okulda ki arkadaşlarınla görüşüyor musun?" Dedim.

Hiç biri beni sevmezdi ama şuan ortamı sakinleştirmem gerekiyordu.

" Evet senin gibi bir hatadan sonra doğru yolu bulmamı sağlamama hepsi yardımcı oldular." Dediğinde istemsizce güldüm.

" doğru yol neymiş.  Bu kadınla evlilik mi?"

Mert'i sakinleştireyim derken , kendim sinirlenmiştim.