Angel POV
I'm here on campus, sitting on the bench while listening to my favorite songs. I'm waiting for my crush.
It's been a year since I had a crush on Kurt. Unang kita kopa lamang sa kanya ay naging crush kona siya bakit? Siyempre dahil pogi siya, Matalino, Magaling sa sports at Marami pa siyang magagandang katangian.
Pero may isa siyang katangian na ayaw ko sa kanya at yon ay ang pagiging snobber niya. Pero kahit ganon siya ay hindi nawawala ang pagka gusto ko sa kanya.
Mas lalo pa ngang nahuhulog ang loob ko dahil sa pagka snobber niya, dahil para saakin isa iyong thrill.
Nakita ng mga mata ko Si Kurt na paparating na kaya agad ko ng pinatay ang cellphone ko at binati siya.
"Hi Kurt, good morning; sabay na tayong pumasok sa room." Abot tengang ngiti ko.
Pero nawala kaagad ang mga ngiting yon ng lagpasan niya lang ako.
Oh, diba sabi sainyo eh snobber talaga yang crushiecakes ko. Sumunod ako sa loob ng room at pumunta na sa upuan ko dahil time na.
"Good morning, class." Bati saamin ng prof.
"Good morning, Prof. Shane." Balik naming bati sa kanya
"So our topic for today is all about blahh blaahh." Hindi kona maintindihan ang itinuturo ng prof samin dahil ang mga mata ko ay kay Kurt na nakatitig.
Titig pa lang ang bilis na ng tibok ng puso ko sa kanya.Nagulat ako ng bigla akong sitahin ni prof.
"Ms. Hermoza, whats wrong with the face of Mr. Cruz at kanina mopa tinititigan? Kunot noong tanong ni prof saakin.
At dahil don ay napa tingin ang buong kaklase ko saakin, isa na din doon si Kurt na ang sama ng tingin saakin.
"Ahh, hmm, wa-wala po, I'm just checking his face lang, hehe." Kinakabahan kong sabi dahil sa sobrang sama na ng tinging ipinupukol saakin ni Kurt.
"Why do you check his face? Is there something wrong with his face? Tanong ulit ni Prof. Ano ba namang Prof na ito ang daming tanong kinakabahan na nga yung tao ehh.
Pero dahil sa sobrang kaba ko ay bigla kong nasabi kung bakit ako nakatitig kay Kurt.
"Hmm hehe, Im checking po kung bakit bumibilis ang tibok ng puso ko sa tuwing tinititigan ko siya."Nahihiya na kinakabahan kong sabi.
"Ayieeee." Tilian ng mga kaklase ko
"Class quiet." Sita ni Prof,
Pag kasabi ni Prof noon ay bigla namang nag time na.
"Okay, class dismissed." Sabi ni Prof at umalis na..
Natapos na ang second period, pero ang sama parin ng tingin ni Kurt sa akin.
"Kurt, Saglit lang antayin mo naman ako." Habol ko kay Kurt na ngayon ay papalabas na ng room upang pumunta sa cafeteria.
Gaya nga ng inaasahan ay hindi na naman niya ako pinansin, para sa kanya ay isa lamang akong hangin na dumaan.
"Kurt, I just want to say sorry about kanina." Hingi ko ng tawad dahil baka napa hiya rin siya dahil sa mga pinag sasabi ko kanina.
Pero dahil snobber nga ay wala rin akong napala sa sorry ko dahil tuloy tuloy lang siya sa paglalakad.
Hanggang sa makarating sa cafeteria ay naka buntot parin ako sa kanya.
"Uy Kurt pansinin mo naman ako. Kahit tanggapin mo lang yung sorry ko promise hindi na kita hahabulin at kukulitin." Siyempre hindi totoo yung lulubayan ko siya.
