CARRYING THE SON OF COLD CEO BOSS

EPILOGUE

CARRYING THE SON OF COLD CEO BOSS
-written by- angelica-aira writes-

:EPILOGUE

                    //-XANDER'S POV-//

Its been 11:30 in the evening.
Nang iminulat ko ang mata ko ng makita ang paglabas ni Agatha na ikinakunot noo ko, wala sa trip ko ang sundan sya...pero nagawa ko pa rin dahil gusto kong malaman ang totoo, ano nga ba ang ginagawa nya kapag dis oras ng gabi?!. May sekreto ba syang dapat kong malaman.

Nakita ko ang paglalakad nito papunta sa mismong hardin ng mansyon ng napahinto ako sa sumunod nitong ginawa...ang pag upo niya sa damuhan, ang pagyuko nito...at ang tila pagbagsak ng luha niya kasabay ng paghagulgol nito ng malakas na ikinaawang ng labi ko.

She's damn crying.

Gusto ko siyang lapitan pero hindi ako makapaniwala sa mga sumunod nitong ginawa sa kaniyang sarili na tila nagpasikip sa dibdib ko...ang mabigat na paghinga ko ng makita ang ang ilang beses nyang pagsabunot sa sarili niya, ang tila pagpukpok sa ulo nito...

"A-ay0ko na!...ayoko na....tama na! Ang sakit sakit na....a-yoko naaa....please....k-kung mamamatay man ako, please...kunin nyo na ako...wag nyo na akong pahirapan oh...kase ang sakit sakit na dito" sabi nito kasabay ng pagkabog nito sa dibdib niya.

Ano?
Anong sakit?
Anong mamamatay.

Hindi ko siya nilapitan at nagawa kong panoorin lang ang sakit na ginagawa nya....ang pagpipigil niya sa nararamdaman nito, umabot siya ng ilang oras...hanggang sa mabilis akong pumasok sa kwarto ng makitang tumayo na ito, mula sa kama....nagkunwari akong tulog ng maramdaman ang paghaplos niya sa mukha ko.

I never expect this.

Pero sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko ng walang pakundangan niyang idinampi ang labi nito sa akin...

Damn Agatha.
Ano bang sekreto ang tinatago mo.

___

Kinabukasan, nasa harap na kami ng hapagkainan ng makita ko ang panghihina ni Agatha, na kahit anong pangungulit ng anak namin nagagawa nyang ngitian kahit alam kong peke iyon.

"Mommy!"

"Yes baby!" saad nito ng ngumiti ako.

"You did not left me right" biglang tanong ni Tyron na ikinamanhid ni Agatha, hindi siya kaagad nakasagot ng makita ko pa ang mariin nitong paglunok..

Kakaiba ang nararamdaman ko, kaya ng magkaroon ako ng tsansa...mabilis akong umakyat sa kwarto at walang anumalyang kinalkal ang cabinet kung saan ang mga gamit niya...at halos hindi na ako makahinga ng bumagsak sa sahig ang isang result...of the brain na ikinataas ng kilay ko. Dahan dahan ko iyon na kinuha at tuluyan ngang bumagsak ang balikat ko ng makita ang papel...

Its a brain cancer...and stage 4.

"XAND~" tumambad sa harapan ko si Agatha na tila nagulat rin sa ginawa ko...

"A-anong ibig sabihin nito?!" Taka at garagal na boses kong tanong ng bigla siyang mabilis na kinuha ang hawak ko.

"XANDER ANO BA! GAMIT KO TOH DIBA!! BAKIT KA NANDITO, BAKIT MO KINAKALKAL ANG GAMIT KO!!" sigaw nito ng bawiin ko iyon sa kamay niya.

"AGATHA...ANSWER MY F*CKING QUESTION. ANO TOH?! HA? SAYO TOH DIBA!! M-MAY CANCER KA! PERO HINDI MO SINASABI SA AKIN!! TSNGINA AGATHA NAMAN!" hindi ko na napigilan ang galit ko ng walang pakundangan na hinagis iyon sa kung saan.

"H-HINDI MO NAMAN KAILANGANG MALAMAN EH! SAKA DIBA....DAPAT NGA MAGING MASAYA KA...KASI SA WAKAS...MAMAMATAY NA AKO! AND YES...I HAVE AN BRAIN CANCER!!.." usal nito ng umawang ang labi kong napatitig sa mukha niya.