KISACASI HAYAT...

1#BELALI

"Nehir bu odanın hali ne böyle!Bu kağıtlar ne,burası bir yurt odası biliyorsun di mi?"

Hayatımın en güzel çağlarını bu iğrenç yurtta geçiriyorum.Bir de yurt müdürüne hesap veriyorum.

"Özür dilerim Funda Hanım!Toplarım şimdi!!Bu kadar bağırmanızı gerektirecek bir durum görmüyorum ben ortada..."

"Bir de cevap veriyorsun öyle mi?Nehir biliyorum bugün senin doğumgünün...Ve 18 yaşına giriyorsun.Bu kadar asi olmanı gerektirecek bir durum mu var Nehir Hanım...Aaa bugün baban..."

"Kapa çeneni...Eğer babamın adını ağzına alırsan seni de bu yurdu da yakarım!"

Evet sıkıştığım zamanlarda psikopat rolü yapmak güzel oluyordu.Beni herkes psikopat sanıyordu.Halbuki ben kim psikopatlık kim!Odaya gelen her kızı kovduğum için yalnız kalıyordum.İnsanlar bana yaklaşmazdı.Korkardı.Aslında o kadar korkulacak bir insan değilim.Ama...

"Sakin ol Nehir!Tamam hadi okula git artık istersen!!"

"Tamam,çıkıyorum şimdi!"

Evet,yalnızım malnızım ama affedersiniz de hunharca zenginimdir yani söylemesi ayıptır ama...

Stu da okuyorum.Stars of Turkey University...Evet iğrenç.Ama bana burs veren insanlar bu okulu bana layık gördüler.Şimdi de oranın cakası tavan yapmış öğrencileriyle uğraşacağım.Hiç derdim yokmuş gibi.

Dolmuşla gideceğim yere ulaşmak için büyük çaba sarfediyorum.Çünkü dolmuş üstüne düşen bütün vazifeleri gerçekleştiriyor.Dolmuş olmanın hakkını veriyor.

"Stu da inecek bacım kimdi?"

"Ben,inebilir miyim?

"Buyur bacım."

Ne zaman bacısı olduysam!!

STU buradayım.Ve mutlu değilim...

"Merhaba STU ya hoşgeldiniz.İsminizi alabilir miyim?Kayıtlı olup olmadığınıza bakmam gerekiyor da!"

"Zaten ben de buraya gizlice girmenin hayalini kuruyordum ya!"

"Efendim?"

"Nehir Kaya"

"Iıım!Evet burada!İçeri girebilirsiniz!"

"Adın neydi?"

"Duygu Nehir Hanım..."

"Bir bana Nehir Hanım demekten vazgeç,iki tanıştığımıza memnun oldum."

"Peki Nehir Ha...Nehir!"

Evet insanlar sırf bu cafcaflı okula geliyorum diye bana tepeden bakacak değildi.

"Heeey!Burada sıra var di mi?Eğer muhattap olacaksanız onun yanına geç.Zaten kimse senin bu okulda okuyacağına inanmaz."

Evet başlıyoruz...

"Bana mı dedin?"

"Evet sana dedim!Nehir misin nesin?Çekil de adımı yazdırıyım."

"Canım bak ben sıra falan görmüyorum.Ve sen de insansın.Bunu unutmasan iyi olur.Ve eğer bir daha Duygu'ya kötü davranırsan olacaklara karışmam ona göre!!"

"Sana fikrini soran olmadı.Ayrıca şu kıyafetine bir bak.Biri seninle konuştuğumu görse rezil olurum."

"O zaman git sen zengin züppe arkadaşlarınla takıl!"

"Seda Hanım,buyurun.Siz önceden kayıt ettirildiniz.Buyurun!!"

Sedaymış.Aptal kız.Kokoş...

"Yandan yürü de havanla karşılaşmasın insanlar,Seda Hanım...!"

Benim için bu okul stres atma yeri olacak sanırım,insanlara baksana...

"Buyurun oturacağınız yer burası."

"Hanımefendi,otelde kalmıyorum ders dinleyip defolup gidiyorum!!"

"Ama efendim ben sizi buraya yönlendirmekle görevliyim"

"Sizin takıntılarınız falan mı var ya?Hepiniz ayni şeyleri yapıyorsunuz!!Bana efendim demekten vazgeçin artık sizi lanet olası pislikler!!"

Evet,sanırım gençlik dizilerindeki kızlara bağladım.

"Peki,efendim."

"Aaah,hepiniz tam bir baş belasısınız."

Kapıdan içeri giren çocuk ve korumalarına takıldı gözüm.Al işte her yer zengin züppe dolu.

"Tamam,hadi yerine geç de otur."

Kaba şey.Yanındaki arkadaşına nasıl davranıyor.Pislik züppe...

"Tamam,Barış."

Hımm,Barış...Güzel isim ama ona hiç yakışmıyor.

"Kalk yerimden!"

"Ne!"

"Kalk yerimden.Bunda anlaşılmayacak bir şey yok.Bana burayı tahsis etmişler.Ve sen gelip aptal gibi buraya oturmuşsu.Şimdi kalk da üzmeyim seni!!"

Yine başlıyoruz...Daha kaç defa olay yaşayacağım ama yaaa!!!

"Bak oğlum..."

"Doğu duydun mu oğlum dedi!!"

"Bırak da devam edeyim gerizekalı.Buraya beni gelip oturttular.Ayrıca da burası benim yerim olmasa bile sırf sen oturamayasın diye oturmam!!"

Birkaç dakika cevap alamayınca,
"Ne oldu!Sustun!"
diye çıkışmaya devam ettim.Halbuki hayvan gibi tırsıyordum.Şu dışarıdan görünen cesaretin yarısı ben de olsa var ya...

"Bak kızım..."
"Ne oldu yeni mi toparladın cümleyi kafanda!!"

"Ben belalı bir tipim,bana bulaşma...Ve şu an çok yorgunum,ama buna rağmen senin gibi bir aptalla burada vakit geçiriyorum.Şimdi kalk yeromden defol git.Benim de sinirlerimi zıplatma.Oldu??"

Belalı mı onu bilmem de bayağı iddialı çıktı bizimki...

"Kalkmıyorum ki ayrıca da senin her tarafın bela olsa kaç yazar be!!Gerizekalı..."

Evet veee zaferrr!!Düşmanı geri püskürtmenin mutluluğuyla yerimde 'Ankara'nın Bağları'oynamaya başladım.Tabi herkesin sert bakışlarıyla karşılaştım ama umrumda mı sanıyorlar.Benim şimdiye kadar iki arkadaşım oldu:Biri BELALIm diğeri de KOKOŞ Hanım...Hadi bakalım!!Allah kazamızı mübarek ede...