KISACASI HAYAT...

24#SUÇLAMALAR

Bu aralar net sıkıntısı çektiğim için resim veya video yükleyemeyeceğim.Yorum ve voteleri dört gözle bekliyorum...*,*

"Bu kutuyu kim aldı ya? Benim odama kim giriyor? Allah'ım sen bana yardım et yarabbim ya !!"

Anlamıyordum.Kim, benden ne istiyordu bilmiyordum.Lanet olsun ki hayatım giderek saçmalıklarla dolu bir yere dönüşüyordu.Belki de Batu haklıydı.Bana buraya gelmemin, bu okula gelmemin bir tesadüf olmadığını söylemişti.Gerçekten öyle miydi? Bu çocuk bir şeyler biliyordu ama ne biliyordu işte. ..Belki de bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı.Ağzını aramak için onun bana yaklaştığı gibi yaklaşabilirdim.Ama bunun için bir bahanemin olması gerekiyordu.Zaten yeterince atar yapmıştım çocuğa bir de bunun için atar yapma yolunu seçemezdim.En iyisi ona inanmış gibi yapmaktı.En iyisi mantıklısı ve ...

Bugün bir yere gitmeye mecalim olmadığı için yatıp uyumayı tercih ettim.

Ertesi sabah uyandığımda hunharca başımın ağrıdığını farkettim.Hep düşünmekten oluyordu bunlar işte! .. Lanet olası beynim!Bir olay olduktan sonra düşünmeden duramıyordu ki ... Kafama vurmaya başladım.Sonra yapmam gereken işi hatırlayıp harekete geçtim.Hazırlandıktan sonra Batuhan'a mesaj atmaya karar verdim ama numarasının ben de olmadığını hatırlayınca "Lanet olsun!" deyip Duru'yu aramaya karar verdim.Telefonu çalıyordu ama açmıyordu geri zekalı ...

En az 5 kere çaldırdıktan Sonra açtı.

"Alo! Duru!"

"Ne var?"

"Batuhan'ın numarası var mı sende?"

"Ya Nehir, karşımda oturuyor rezervem senin bana sorduğun soru bu mu?"

"Rezerve mi? O ne be!"

"Hani böyle önceden kayıt yaptırırsın falan ya işte o ..."

"Rezervenin ne oldugunu biliyorum sadece sadece ne anlamda söylediğini anlayamadım !!"

"Ya sen ne halt yersen ye önemli olan şu an ben ve rezerve!!!"

Telefonu suratıma kapattı.Tabi önce şok olmuştum ama sonra insanlara ne kadar kaba davrandığımı düşününce insanların zoruna gidebileceğini anladım ama huylu huyundan vazgeçmez deyip Duru'nun numarayı atmasını bekledim.Atmalıydı ama di mi?Beni Batuhan'a tanıştıran oydu sonuçta...

Telefonunun çalan sesiyle bir anda irkildim.Mesaj gelmişti.

Batuhan'ın numarasını mesaj atmıştı Duru.

"Konuşmak istiyorsan Bulvar'ın oraya gel!"

Resmen emir vermiştim.Çünkü bir anda değiştiğimi düşünmesini istemiyordum.

Yaklaşık yarım saat sonra Bulvar'daki göbeğin tam ortasında beklemeye başladım.Ve sırtıma dokunan elle irkildim.

"Oha! Doğuu!"

Doğu'nun burada ne işi vardı Allah aşkına! Hayır yani herhalde bu da tesadüf olamazdı di mi ama !!!

"Ne işin var senin burada?"

"Batuhan'a niye mesaj attın?"

"Sanane ya!Hem sen nereden biliyorsun?"

"Asıl ondan sanane!Sen sana sorduğum soruyu cevapla!!"

"Ya bak Doğu, en nefret ettiğim şey bana emir verilmesidir. Sen ve Barış her nedense bana sürekli emir veriyorsunuz,rahatsız oluyorum."

Yine sert çıkmıştım.Allahımm!!!

"Çünkü sen bizim sözümüzü dinlemiyorsun Nehir!"

"Pardon da Doğu neden senin ya da sizin sözünüzü dinleyeyim ki?Bana bunun sebebini mantıklı bir şekilde anlat ikna olucam!!"

Doğu sessizliğini korumuştu.Ta ki çalan telefonuna cevap verene kadar...

"Ne var?"

"Evet,geldim.Şu an buradayım."

"Gerisi seni ilgilendirmez."

"Tamam!"

Sadece Doğu'nun söylediklerini duyabiliyordum.Normalde karşıdakinin sesini de rahatlıkla durabilecek kapasiteye sahiptim ama kalabalık olduğu için gürültüden duramıyordum sanırım...

"Gidiyoruz!"

"Nereye Doğu!Ayrıca da kolumu bırakır mısın ya?"

Derin bir nefes aldıktan sonra

"Niye böyle yapıyorsun?Ya da doğru soruyu soruyum:Bana davrandığın gibi mi davranıyorsun onlara da?!.."

Neyi kastettiğini gayet iyi anlamıştım ama şu an anlamamazlıktan gelmek daha iyi geliyordu.Bu yüzden sadece yüzüne baktım.

"Soru soruyorum Nehir?" dediğinde kolumdaki kuvveti daha derinden hissettim.

"Kolumu acıtıyorsun Doğu!" dediğimde kolumda uyguladığı kuvveti gevşetmişti.Kolumu tekrar hissetmeye başlamanın verdiği mutlulukla artık konuşmaya başlayabileceğimi düşündüm.

"Batuhan'ı tanıyor musun?"

"Evet!"

"Neden o değil de sen geldin?"

"Çünkü...Öyle gerekti."

"Ama benim muhattabım Batuhan,sen değilsin!!"

"Zaten ben hiç olmadım..."

Doğu'ya birden için acımıştı.Ama bu durumun onun mektubuyla bir alakası yoktu.Sadece böyle bir şeye hazır olmadığım için onu ümitlendirmek istemiyordum.Bunu anlayacağını umuyordum.

"Doğu,bak bu tepkinin mektupla alakası yok."

Kısa süreli bir sessizlikten sonra:

"Peki ne Nehir?"

"Bilmiyorum!"

"Dur ben sana söyleyeyim.Suçlu aramak..."

"Ne?"

"Çevrede gerçekleşen her şeyi başkalarına mal etme hissi,aşık olacağını zaman hissettiğini suçluluk duygusu,sözünü tutamadığını düşünmenin acısı...Daha sayayım mı Nehir??"

Sadece susmuştum.Belki de her şeyden çevremi sorumlu tutmamalıydım.Özellikle de Doğu'yu!!!!!