Baktım herkes gerçekleri ortaya çıkarıyor.Ben de çıkarıyım dedim.İnşallah beğenirsiniz...Bölümler biraz kısa kusura bakmayın.Sınava hazırlanıyorum da...İyi okumalar!!
Gözlerimi açtığımda Duru karşımda duruyordu.
"Nerden buldun beni?"
"Gps denen bir şey var di mi?"
Beni bulmasını bile sağladıysa teknolojiyi ayakta alkışlamalıydım...
"Hadi gidelim!Burası sana iyi gelmemişe benziyor!"dedi gözyaşlarımı silerken...Elini uzattı.Kalkmak istemiyordum.Burada kalıp babamı düşünüp ölesiye ağlamak istiyordum.Ve o silmesine rağmen gözyaşlarım durmaksızın akmaya devam ediyordu.Eli hala havadaydı.
"E hadi..."
En sonunda elini tutup ayağa kalktım.Üstümü düzelttikten sonra arabaya doğru ilerledik.
"Ehliyetin var mı?"
"Daha yeni 18 oldum.Alıcam ama en kısa sürede!"dedim hıçkırarak.Resmen konuşurken kekeliyordum.Ağladıktan sonra hunharca hıçkırırdım...
"Al da senin arabanla gidelim.Gerçi Batu seni heryere götürür ama!!"
"Çok şakacısın.Bu arada o bana her şeyi anlattı.Kaan falan değilmiş!"
Ağzını arıyordum.Belki de gerçekten öyleydi ama durum umduğum gibi olmadı...
"Hııı!Saçmalama o Kaan ya!Çocukluk fotoğrafınız bile var lan!"
"Ne?Bizim fotoğrafımız mı?"
"Evet var!"
Beni yurda bırakmıştı.Ve bırakmakla kalmamış kendi de davet etmememe rağmen içeri girmişti.Odaya çıktığımızda hemen yatağa uzandı.
"Gitme artık şu eve Nehir yaa!Anca kendine acı çektiriyorsun!!!"
"Sanane!"
"Ne demek sanane!Ben senin en yakın arkadaşınım unuttun mu?"
"Güldürme beni!Sen kimsin ki benim en yakın arkadaşım olacaksın?Önce bir arkadaşım olmayı başar da sonra görüşürüz..."
Karşımda sadece sırıtıyordu.Ve bu durum cidden hoş değildi.Hem o benim ne çektiğimi nasıl anlayabilirdi ki!Onun annesi babası bir ailesi vardı.Yani ne ben ona benziyordum ne o bana...Arkadaş olmamız bile imkansızdı resmen!!
"Ne düşünüyorsun Nehir?Nasıl özür dileyeceğini falan mı?Eğre öyleyse fazla çabalama direkt söyle ben affederim."
İyice sinir etmee başladı beni.Eğer kız olmasaydı ağzını burnunu dağıtırdım ama....
"Suscan mı Duru?"
"Sen çok bencilsin!"
"Ne?"
"Bennncilllsinnnn diyorum!"
"Affedersin de bunu birka günde nasıl çıkardın acaba?"
"Birkaç günde çıkarmadım ki!"
"Duru,bak şifreli şifreli konuşup durma!"
"Sanırım bu yurda başlarken arıza çıkarmışşın!"
"Sen nerden biliyorsun bunu?"
"O kız bendim!"
"Ne?Saçmalama Duru ya!Komikleşme Allah aşkına!Bir kere sen bu yurtta kalamazsın ki!.."
"Niyeymiş o?"
"Çünkü senin bir ailen var!Ve bildiğm kadarıyla buraya sadece ailesi olmayanlar gelebiliyor!"
"Benim bir ailem yok."
"Şakaların beni baydı.Yetee artık hadi git şuradan!"
"Benim bir babam yok!"
"Hı hı!"
"Benim bir annem yok!"
"Evet Duru!"
"Benim annem babam senin..."
"Ha ha!Anlıyorum!"
"Senin baban yüzünden öldü!"
Bağırmaya başlamıştı.
"Senin babamn bir katil!Benim hayatımı mahvetmekle kalmamış seninkini de mahvetmiş!Yazık,çok yazık!!!!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KISACASI HAYAT...
Chick-LitBazan hayatın benimle oyun oynadığını düşünür;umutlarıma sarılırdım.İşte o an bana gülümseyen bir hayatımın olduğunu anlamam kaçınılmaz bir sondu.Ben buyum.Umutlarımla gökyüzüne kadar uzanmış bir genç kız... Hayatın uzun bir yol olduğu söylenirdi he...
