KISACASI HAYAT...

3#Bir İlk

"Sen de bırak kolumu be!Öff!Yürümeyi biliyoruz herhalde!!"

"Ya bir inat etme de yürü gidelim!!"

"Nereye be?Ben seninle hiç bir yere gelmem bir kere!Ayrıca da ben kendimi gayet iyi savunuyordum.Sen niye gelip maydanoz oldun ki şimdi!!"

"Ya sen ne inat çıktın be!"

"İnatsam inadım beni eleştirmek sana düşmez!Ama şunu bil içeride sesimi çıkarmayıp,seninle geldiysem bil ki gerekçelerim var!!"

"Neymiş anlat da biz de bilelim?"

"Sanane!Hadi çekil de gidiyim!!"

Kolumdan tuttu...

"Sana son kez söylüyorum.Yürü gidiyoruz!"

"Bir de bana ahkam kesiyor ya!Sen adam gibi konuşmadan anlamadın..."

"Sen sabahtan beri doğru düzgün konuştuğunu falan mı sanıyorsun?"

"Evet!Ya neyse devam ediyim.Oğlum defol git!"

Bunu söylememle bacaklarımda hissettiğim darbe bir oldu.Aynı zamanda gözlerimin önünden resmen bir zaman tüneli geçti.Ve Doğu'nun oturma organıyla göz göze geldim.Hayır anlamıyorum ki,bütün romantik filmlerde benim onun gözleriyle göz göze gelmem gerekimiyor muydu??Hoş bu zaman kadar böyle bir şey olsa da etkilenmemiştim ama...

Bir keresinde 11.sınıftayken bir çocuğun üstüne resmen yuvarlanmıştım.Çocuk da okulun en taş cocuklarındandı.Hani şimdi benim de hatıra sayılır bir güzelliğim vardı yani!!

"İyi misin?"diye sorduğunda tokatı suratına geçirip geri itmiştim.Hala da piśman değilim bu yaptığımdan...

Okulda benim hakkımda değişik dedikodular çıkmaya başlamıştı.Yani ne kız arkadaşım vardı,ne de erkek arkadaşım...

İşte benim dedikodularda burada başladı.Yani benim'hermafrodit'olduğuma dair dedikodular...

Sürekli koridorda bana "Aa,bizim Lady Gaga geliyor." diye seslenip sinirimi bozuyorlardı.Tabi bu kadar ünlü birine benzetilmenin hoşuma gitmesi gerekiyordu.Ama bu yönden benzetilince insanın sevinesi gelmiyor...

"Hayırdır,çıtın çıkmıyor!"

"Sayende hayatım gözleeimin önünden film şeridi gibi akıp gitti.Sonunda da..."

Resmen herkes mal gibi bize bakıyordu.Ee tabi taş bir çocuk,o çocuğun omzundan sarkan bir kız...Normal olmayan bir görüntü...

Çocuğa isyan etmeye korkuyordum.Ee nasıl olacak ki!Konsantre olamıyorum ki!!Gözlerimi açamıyorum ki!!!

Arabanın yanına getirip beni yere bıraktı.

"Amma da ağırmışsın!"

"Senin de hayvan gibi omuzların var!!"

"Haa,omuzlarım ilgini mi çekti!!Ben de seni erkek gibi kız sanmıştım,sen de fırsatçı çıktın..."

"Haa!Ne saçmalıyorsun sen be gerizekalı!Sana hakaret ettim farkettiysen hani!!"

"Ya yeterince zaman kaybettik zaten!Yürü bin şu arabaya!"

"Gerçekten mi?Beni okulun en fazla 50 metre ilerisine gelip beni buradan başka bir yere mi götüreceksin?Yani götüreceğini mi sandın!!"

"Doğu,ne oluyor orada?O kız sana da mı zorluk çıkarıyor?"

Bu Barıs da fazla olmaya başlıyordu iyice.Sana da mı zorluk çıkartıyormuş?O kimse!!

"Yoo,biz kendi yağımızda kavruluyoruz.Sen defol git!!"

"Sizin kavrulduğunuz yağ çok yağlı olmuş..."

"Ha tadınızı kaçırmaya geldim diyosun!"

"Senin dilin pabuç mu olmuş acaba biraz!"

Sinirlerim yerinden oynuyordu.Daha 2. günden herkes beni düşman bellemişti.Tamam,insanların söylediklerine cevap verbiliyordum ama bu kadarına gerçekten katlanmam güçtü.Ya ben çok saçmaydım ya da onlar...

"Barış,bu tartışmanın uzamasını istemiyorum.Hadi sen git abi!Yoruldum artık!Ayrıca da sence Nehir bu kadarını haketti mi!!"

"Bu mu Nehir?Eğer oysa haketti.!"

Ne yaptım ki ben sana??Artık konuşamıyordum.Kelimeler boğazımda düğümleniyor,ben sadece susup dinliyordum...Sanırım ağlayacaktım.Bu bir ilk olurdu herhalde.Gözümün içinde giderek büyüyen göz yaşlarıma aldırmadan düşünüyordum.Sanırım ilk defa babam dışında bir mevzuya üzülmüştüm.

"Sen git,ben de!Ben hallederim!!"

Barış'ın ağzından çıkan sözler beni de Doğuyu da şaşırtmış olmalı ki:

"Abi sen ciddi misin?"

"Evet Doğu,sen git.Ben gerekli olan neyse yaparım."

"Emin misin?Kıza zarar vermeyceksin di mi??"

"Doğu bir...Doğu git şuradan ağzımı bozma benim..."

"Tamam gidiyorum!"

Evet sakin bir şekilde arabaya binmemi söyledi.Artık gücüm falan kalmamıştı.Neden bu kadar yıprandığımı bilmiyordum.Alışkın olmalıydım böyle darbelere ama alısılmadık bir şey vardı üzerinde bana ait olmayan...