KISACASI HAYAT...

9#BARIŞ'IN ADALETİ

Günler hızlı bir şekilde benim mutsuzluğuma aldırmadan geçiyordu.Hayat bütün acımasızlığıyla karşımda durmuş pis pis sırıtıyordu.Bense ringin ortasında daha 1. Raunt da yere düşüp bayılan boksör gibi hissediyordum kendimi...

'Evet,hayattan bir sağ kroşe ve Nehir yerlerde...'Senaryo yine aynıydı.Yine sağ tarafımdam yemiştim yumruğu...En güvendiğim yerimden...

Aklımdakı tüm bu düşüncelerden telefonumun çalmasıyla sıyrıldım.Arayan Duru'ydu.Ama höh yani numaramı vereydim de öyle başlayaydı...

"Alo!"

"N'aber Nehir?"

"Numaramı nereden buldun Duru!'

"Bana senin sapığınmışım gibi davranmayı keser misin??Evine gelsem daha mı iyiydi!!"

"Doğu sana her şeyi anlatmamış anlaşılan...Ben yurtta yaşıyorum."

"Orası senin evin değil mi?"

"Eğer bulunduğun ortamda yaşamaktan mutluysan bulunduğun ortam ev olma özelliği kazanır...Ben bunu başaramadığım için burayı da benim evim olarak görmüyorum!"

"Ya tamam.Bak benim bu derin felsefeli sözcüklere cevap verebilecek vaktim yok şuan.Başka bir zaman doya doya tartışırız...Neyse ben sadede geliyorum:Akşam sen ve ben akıyoruz!!"

"Ne akması ya!"

"Senin biraz artık şu hayat denen pislikle tanıştırma vakti...Bu akşam seninle Barlar Sokağı'na gidiyoruz..."

"Ne o?18 yaşını geçmenin verdiği mutlulukla ilk bar deneyiminimi yaşamak istiyorsun?Ya da ilk karakol deneyimi mi demeliydim??"

"Niye karakola gidelim canım?Doğru düzgün namusumuzla eğlenip gelemez miyiz?"

"Barlar Sokağı'nda,namus ve eğlenmek kelimelerini bir arada kullandın.Aynı cümlede bu ikisini nasıl kullanabiliyorsun??"

"Tamam be gelmezsen gelme!Ben kendi başımın çaresine bakarım.Kendim giderim.Ama beni bir gün kendi evimde değil de başka bir yerde yaşıyor olarak görürsen hiç şaşırma..."

"Ne yaptın ya?Sen daha gitmeden kendini kötü yola düşürdün!Tamam ya saat kaçta gidiyoruz?"

"Benim korumacı erkeğim diycem ama kız olduğun için bunu söylemekten ve yanlış anlaşılmaktan korkuyorum...23:00!"

"Tamam kapat Duru!"dememe kalmadan dıt dıt sesini duymaya başlamıştım bile.Belki da haklıydı.Bir kere eğlenmekten ne çıkardı ki sanki?Ama ne giyecektim?Şimdi tamam zorla gidiyoruz da güzel bir şeyler giyelim da havamız sarsılmasın bari...

Üzerime giymek için hiçbir şey bulamıyordum.Dolabım resmen rezillikti.En iyisi Funda'dan yardım istemekti!"

"Funda abla!"Bütün şirinliğimi ortaya koyarak yaranmaya çalıştım ama ne kadar başarılı olabileceğim şüphe konusu...

"Efendim Nehir?"

"Nasılsın?"

"Ne istiyorsun?"

"Oha!Müneccim mi oldun lan şimdi de!!"

"Iıhh!Lan mı?"

"Ayy,pardon Funda Abla!Benim kıyafete ihtiyacım var!Böyle bana göre ama güzel!"

"Hem sana göre hem de güzel birşey bulmak mümkün değil..."

"İki dakika laf sokmadan dur da şu kıyafeti ver!"

"Bekle burada!"

Şuna emindim ki sert davranmaktan bile yorulmuştum her şeyden yorulduğum gibi...