Tüm engellerine rağmen güçlü bir şekilde her operasyondan sağ çıkan ve sadece kadınlardan oluşan kimsenin bilmediği gizli bir tim ,Kalkan Timi...
Eksiklikler sadece kusur bulanlardadır...
Kendilerini vatana adamış, özel kuvvetler bünyesinde görev y...
Merhabalar sevgili çiçekleriiimmm.🌼Sonunda yeni bölüm ile karşınızdayım. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.Keyifli okumalar dilerim.🤍
Soru: Arkadaşlar bölümleri yazarken zorlandığım bir çok nokta var ama en zoru erkek karakterlerimi zihnimde şekillendirdiğim gibi baskın yazamıyor oluşum. Fazla mı yumuşak erkek karakterlerim diye düşünmeden edemiyorum. Bir tık daha sert olsun istiyorum ama bunu yazamadığımı ve erkek karakterlerim ile gereken bağı tam kuramadığımı hissetmeye başladım. Lütfen bu kısma karakterim hakkındaki düşüncelerinizi ve tavsiyelerinizi yazar mısınız? Şimdiden çok teşekkür ederim.🥰
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ilık bir rüzgar narin bir kuğu gibi ağaç yapraklarını birbirinkavuşturaraktenimizesüzüldüğünde baharın cıvıldayan renklerine eşlik eden kuş sesleri huzuru ilmek ilmek işliyordu ruhumuza. Ben ruhunda, kalbinde ve zihninde huzurun esamesini taşımayan bir adamdım, ömrü dağlarda ve hainler arasında geçmiş ölü bir askerdim. Geçmişimdeki adam ölümü ruhunda taşıyarak yaşardı lakin şimdilerde aynı adam mutluluğun eşsiz tablosunda başroldü ve belki de hayatı boyunca nefes almayı unutmuş olan bedeni ilk defa soluklanıyordu..
"Biliyor musun bizi hiç böyle hayal etmemiştim?" Ay tenli kadınımın neşeli sesini duyduğumda kafamı yasladığım karnından yavaşça kaldırdım ve günden güne güzelleşen karımın ay gibi parlayan yüzüne baktım. Bu kadar güzel olması dünyadaki bütün kadınlara haksızlık değil miydi? Yoksa onu bu kadar güzel gören ben miydim? Neden bu kadar güzel olmasına anlam veremiyordum ve hâlâ nasıl benim gibi bir adamla evlenmiş olmasına da ama ne olursa olsun o bana aitti ve ben dünyadaki bütün erkeklerden kat be kat şanslıydım. Yaşamım boyunca yüzüme gülmeyen şans, eşim tarafından bana bahşedilmiş gibiydi...
"Nasıl hayal etmemiştin güzelim?" Diyerek yumuşak bir şekilde konuştum, bütün uysallığım kollarım arasında duran bu kadın içindi... Öfkesini suskun bir volkan gibi içinde yaşayan bir adamdım ve yılların bana öğrettiği birşey vardı ki yüreğime emanet edilen, kaderime ortak kılınan can eşime sesimin dahi yükselemeyeceğiydi.
"Evli, mutlu ve..." Diyerek huzur dolu bir mutlulukla şişkin karnını okşayarak devam etti. " çocuklu." Aynı zamanda yüreğimi alaşağı eden hoş tınılı bir kıkırdamabahşetti gülüşüne hasret yüreğime. Hayrandım; onun varlığına, ömrüme hatır diye hediye edilen elalarına, vurgun olduğum gülüşüneben ay tenli kadınımın her zerresine hayrandım. Onunla beraber hafifçe gülümsedim ve gece karası saçlarını okşarken kafamı sallayarak onayladım, bugüne kadar çok şey yaşamıştık ve şimdi ki halimiz bana bile imkansız geliyordu.
"Benim hep hayallerim bu yöndeydi Ay tenli." Muzip bir şekilde konuştuğumda kafasını bana çevirerek yay gibi kaşlarını kaldırıp merakla yüzüme baktı. Derin bir iç çekmeden edemedim, o da bunu fark etmiş olacakki gülümsemesi yüzünde büyüdü ve tekrar yüreğimde depremlere sebep olan o can alıcı güzelliği ile beni mest etti.
