# Unicode #
" ဘာထိုင်လုပ်နေတာဘဲ.. အဲ့တာက! "
ထယ်ယောင်း.. အဝတ်လဲခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ကြမ်းပြင်မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်နေတဲ့ကုကီးကြောင့် ဆူငေါက်သံက ထွက်လာရ၏။အဲ့ကောင်လေးက.. အချိန်ပြည့် အဆူခံချင်နေလားမသိ။
ချစ်ရသူဖြစ်နေလို့သာ.. ဆူငေါက်ရုံသာ...။ မဟုတ်ရင် ကုကီးလုပ်တဲ့ပုံစံမျိုး ၊ အချိုးမျိုးတွေ.. တခြားသူ လူလုပ်ကြည့်ပါလား.. နရင်းတွေဘဲ အအုပ်ခံရမှာ! သူ ဖြစ်နေလို့သာ ...
" လူဆိုးလေးမှ အခန်းသော့မှ မပေးတာ!! အဲ့တော့.. ထိုင်နေတာလေ.."
မျက်နှာကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ မဲ့ရွဲ့ပြီး ပြောလာတဲ့ကုကီးက အခုထိ ထိုင်နေဆဲပင်။
" ငါနဲ့ နေလို့ ပြောထားတယ်လေ..! စောက်နားက ကန်းနေတာလား !!"
ထယ်ယောင်းက ကုကီး ထိုင်နေတဲ့ရှေ့ ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ပြီး ထိုင်ချပြီး ပြောလာတာမို့ ကုကီး မော့ကြည့်လာ၏။
" လူဆိုးလေးကလည်း.. ကုကီး တို့ အနေထိုင် ဆင်ခြင်သင့်တယ်လေ.. ဖေဖေ ဆီက~.."
" ဟ! အနေထိုင် ဆင်ခြင်သင့်တယ်ပြောရအောင် ငါက မင်းအဖေရှေ့မှာကို မင်းကို ဆွဲ -ိုး နေလို့လားကွ!! "
ထယ်ယောင်းက ဒေါသ ထွက်ထွက်နဲ့ ပြောလာတော့ ကုကီး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားရ၏ ။
" လူဆိုးလေးနော် မညစ်ပတ်နဲ့ဗျ!! "
ကုကီးက မျက်လုံးမှိတ်ကြီး အော်လိုက်တော့ ထယ်ယောင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူထတွေက စက္ကန့်ပိုင်းမျှ လှလှပပ တွန့်ချိုးသွားသည်။
" မညစ်ပတ်ဘူး! အခုမှ ရေချိုးထားတာ! မွှေးကြည့်ပါလား မင်းလင် ကျူပ် ကိုယ်ကို ! "
ထယ်ယောင်း စကားကြောင့် မျက်စောင်းထိုးလိုက်တဲ့ ကုကီး။
" ထတော့!! ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်မနေနဲ့.. ကြမ်းပြင်ထက် မင်းလင် ကျုပ်ပေါင်က ပိုကောင်းတယ်..ဟုတ်တယ်မလား..!"
ထယ်ယောင်းက ငုတ်တုတ်ထိုင်နေတဲ့ ကုကီးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွေ့ခနဲ ပွေ့ချီ ပစ်ပြီး ပြောလိုက်တော့ သူ့ကိုယ်ပေါ် မှ ပြူးကြောင်ကြောင်လေး ပြန်ကြည့်လာတဲ့.. ကုကီး...
YOU ARE READING
My Universe ( Complete )
Fanfictionမင်းက ငါ့အပိုင်ဘဲ ဂျွန်ဂျောင်ဂု..ငါက ကိုယ်လိုချင်တာကို မရရင်ရင် ဖျက်ဆီးတတ်သလို ငါပိုင်တာထိရင်လည်း သေခြင်းထက်ဆိုးတဲ့ ငရဲကို ပေးတတ်တယ် ကင်မ်ထယ်ယောင်း ငါ အရမ်းချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူက နောင်တစ်ချိန် ငါအရမ်းမုန်းတဲ့သူ ဖြစ်မယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူး.. ဂျွန်ဂျောင်ဂု မင္းက...
