အမုန်း-အတ္တကြားမှ ပေါက်ဖွားလာသော နှလုံးသားတစ်စုံ [ Complete ]

🍋23🍋 💜 Unicode 💜

- ပါးပါး မႏိုးေသးဘူးလား မသိဘူး။ ၀မ္းကိုေက်ာင္းပို႔ေပးရမွာကို။

- ၀မ္း ပါးပါး က သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ ရိွေနၿပီဆိုေတာ့ ၀မ္းကို ေမ့သြားၿပီေလ

- ေဖေဖေလး မဟုတ္တာ မေျပာနဲ႔။

၀မ္း မ်က္ႏွာႀကီးဆူပုတ္ကာ ထ်န္းေဖးကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။

- ၀မ္း မနက္စာစားေလ

- ပါးပါး နဲ႔ Daddy ကို သြားႏိႈးလိုက္အံုးမယ္။

ထမင္းစားခန္းထဲမွ ထြက္သြားၿပီး အေပၚထပ္ကို တတ္သြားေသာ ၀မ္းေၾကာင့္ အကုန္ေခါင္းရမ္းမိသည္။

- ေမေမေလး ညီငယ္တို႔ကို သေဘာတူတယ္မလား။

- ေမေမေလးက အစကတည္းက သေဘာတူၿပီသားပါ။ အစက လ်ိႈခ်င္းေကာ ရဲ့ သားထင္ၿပီတာ ခြဲခဲ့တာ။ အခုေတာ့ အရာအားလံုးကို လႊတ္ခ်ႏိုင္ေနပါၿပီ။

- က်ိဳးက်ိဳးေရာ ဟိုက္ခြမ္းေရာ ခံစားခဲ့ရတာေတြက ၿပီးပါၿပီ။

- သားတို႔ေရာ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ျပန္ျဖစ္ၾကမလဲ။

- ေနာက္လထဲ ျပန္ဖို႔ စဥ္းစားထားတယ္။ ေဆးရံုေဆာက္ဖို႔တို႔ ဘာတို႔ကိုေတာ့ ဟိုက္ခြမ္း နဲ႔ လႊဲထားခဲ့မယ္။ အဆင္ေျပသြားမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပန္လာျဖစ္ခဲ့ေတာ့မယ္။

- ပါး တို႔ေရာ လိုက္ဖို႔လိုေသးလား။

- ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ခြင့္လႊတ္ၿပီး သေဘာတူမွ ပါးတို႔ကို လွမ္းေခၚလိုက္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေၾကာင့္ ပါးနဲ႔ မားကို စိတ္မဆင္းရဲေစခ်င္ဘူး။

ထ်န္းေဖး စကားေၾကာင့္ ၀မ္မားမား မ်က္ရည္ေတြ ဝဲလာ ေတာ့သည္။

- မားတို႔ အျပစ္ေတြပါ။ အမွန္ဆို သားကို မားတို႔က ေသေသခ်ာခ်ာ ေတာင္းရမ္းခဲ့ရမွာ။

- မဟုတ္တာ မားရယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ကို သမက္လိုမဟုတ္ပဲ သားအရင္းတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ေပးတာနဲ႔တင္ ကြၽန္ေတာ္က ေပ်ာ္ေနရတာပါ။

- ကဲပါ မနက္ေစာေစာစီးစီး ငိုေနၾကတာ။

၀မ္ပါးပါး က တစ္ရႉးေလးျဖင့္ ၀မ္မားမား မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးသလို ခ်န္ရီ ကလည္း ထ်န္းေဖး လက္ကို ဆြဲယူၿပီး လက္ဖမိုးေလးကို နမ္းရိႈက္ေလသည္။