Ölüm ve Yaşam

-26. Bölüm- Veda

Ezhel-Benim Hayaller

-Beni bırakma.

Seni çok seviyorum ve sana ihtiyacım var. Beni yarım bırakma sevgilim.

"Kumsal, bebeğim." dedim seven yüzümle. Efe ise Atlas ile ilgileniyordu.

"Anneciğim." dedi kumsal kısık tatlı sesiyle. "Babam bugün sen dönme dolaplara ve atlı karıncalara götüreceğim dedi, siz daha önce babamla gitmişsiniz." dedi Kumsal kucağıma atlayarak.

"Baban beni her yere götürdü, gezdirdi, benim için her şeyi yaptı eşim." dedim iç çekerek. "Atlas abin ve seni bugün atlı karıncalara ve dönme dolaplara götüreceğimiz doğru."

"Anneciğim, çok heyecanlıyım, ne zaman gideceğiz?" dedi Kumsal sabırsızca.

"Sabır en büyük erdemdir, güzel kızım benim." dedi Efe Atlas kucağındayken yanımıza gelerek.

"Babam bugün bizi lunaparka götürecekmiş anneciğim." dedi Atlas bir o kadar olgun bir o kadar sevecen çocuksu bir sesle.

"Hayır!" dedi Kumsal abisine doğru. "Dönme dolap ve atlı karınca onun adı."

"Bak abiciğim." dedi Atlas sakin bir sesle. "Atlı karıncalar, dönme dolaplar ve çarpışan arabaların hepsi zaten lunaparkta. Buna lunapark diyoruz." Atlas Kumsalı koklayarak saçlarından öptü.

"Hımm." dedi kumsal gülümseyerek. "Anladım abi." hemen arkamdan Efe geldi ve dudağımın çizgisinin kenarında ki ufak gamzeme bir buse bıraktı.

"Haydi bakalım." dedi Efe bize bakarak. "Lunapark zamanı!"

***********************************************************************************************

"Sevgilim." dedi Efe beni kaldırmaya çalışarak. "Güzelim kahvaltı hazır, Bora kızacak şimdi, Pelin omlet yapmayı öğretmiş."

"Kumsal, Atlas.." dedim iç çekerek, gözlerim kapalı.

"Hazalım?" dedi Efe saçlarımı severken. "Kahvaltı hazır, uyan hadi."

"Efe." dedim uyku sersemliğimle. "Ne oldu?"

"Saat 12 oldu hayatım." dedi Efe gülerek. "Dün yorulduk baya, tabi uykun gelmiştir."

"Ah.." dedim iç çekerek. "Dün yorucuydu."

"Kalk bakalım." dedi Efe çenemden öperek.

Giysi dolabıma ilerledim ve beyaz geceliğimin üzerine kısa krem renginde bir hırka aldım.

"Aşağı inelim." dedim gülümseyerek. "Bora kızmasın." merdivenlerden aşağı doğru indik ve kahvaltı masasına yan yana oturduk.

"Ah!" dedi bora yarı alaylı yarı ciddi. "Zahmet ettiniz yeni evliler, hiç gelmeseydiniz."

"Sevgili kocam ile.." iç çektim. "Dün çok yorulduk, baya uyuduk tabi." Efe masanın altından elini bacağıma koydu ve Boraya inat sessizce gülmeye başladık.

"Hep mutlu olun." dedi Daren halsizce gülümseyerek. "Hayatımda gördüğüm en tatlı çiftsiniz, sizin adınıza mutluyum."

"Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi tatlım?" dedim Darene dolu gözler ile gülümseyerek.

"Ee, ne zaman bebek seviyoruz?" dedi Ares

"Yani.. Anne olmak özel bir duygu. Hak eden anne olmalı." dedim dudağımı bükerek. O sırada aklıma rüyam geldi.