-24.Bölüm- Korkuyorum.

10 0 0
                                    

Cem adrian-Sen benim şarkılarımsın

Günlerden Salı. 23 Ocak. Benim yeniden doğduğum gün, her şeyin başladığı gün, acılı gün, en mutsuz gün. Kalpten kovulduğum gün, akıldan kovulduğum, hafızalardan silindiğim gün, ruhumun öldüğü gün, kalbimin tekrar ve tekrar attığı gün, tekrar göz yaşları döktüğüm belki de kahkahalara boğulacağım gün, yalnız kaldığım ve tek başına bırakıldığım gün, istenilmediğim, terk edildiğim gün.

"Ares, nasılsın?"

"İyiyim, sen varsın ya." dedi Ares. Oturma odasındaydık, Bora, Pelin ve Denizime masal anlatıyor. Ares ve Daren sohbet ediyordu. Efe ve ben ise.. Sessizdik.

"Ve küçük kızın masalı burada sona ermiş, bugün kalbi hem tekrardan atmış, hem de bugün gerçekten durmuş. Zaman sevdikleri için durmuş, kız için zaman ölmüş, siz mutlu olun, bir gün elbet zaman da ölecek." diyerek bitirdi masalı Boram.

"Kız ölmüş mü?" dedim derin nefes vererek.

"Herkes bir gün ölecek." dedi Bora gülümseyerek.

"Abim gelmiyor yanımıza.."

"Koray mı? Elbet gelir kardeşim, derdin bu olsun, yüzün düşmesin ben halledeceğim."

"Beni sevmiyor mu artık?"

"Biliyorsun yurt dışında-"

"Beni sevmiyor mu?"

"Hazal imkanı yok, gelmesi zor biliyorsun-"

"Beni sevmiyor mu Bora, sen bana yalan söylemezsin."

"Seni çok seviyor biliyorsun, dediğini abin duysa ne kadar üzülür biliyorsun değil mi?"

"Duyamayacak kadar uzakta, duyamayacak kadar umursamıyor beni."

"Seni çok seviyor kardeşim. Bana güveniyorsun değil mi? Ben seni asla kandırmam, değil mi?"

"Gelecek mi peki Bora?"

"Elbet gelecek." gözümden bir yaş süzülünce Efe saçlarımı sevmeye başladı.

"Hazal üzülme güzelim, Koray abinin seni ne kadar sevdiğini biliyorsun böyle yapma." dedi Pelin

"Üzülmeyeceksin değil mi?" dedi Ares tebessüm ederek. "Senin her daim yanındayız Hazal. Abinde dahil buna, kedini boş yere kırıyorsun."

"Böyle güzel bir kızın ağlaması üzücü Hazal." dedi Daren genişçe gülümseyerek.

"Sizi çok seviyorum." derken bir konfeti sesi duydum.

"Benim güzelim, kardeşim, kızım." dedi tanıdık ses. "Abin seni hep sevdi, sevecek, seviyor. İyi ki doğmuşsun, iyi ki varsın kardeşim." Abimin olduğunu fark ettim koltuktan kalkarak kendimi abimin kollarına bıraktım. Beni sımsıkı sardı.

"Abi.." dedim mutluluk göz yaşlarımla. "Seni çok özledim.." derken Bora ve Efelerde yanımıza geldiler.

"Sana sadece mutluluk göz yaşları yakışıyor." dedi Bora abime ve bana bakıp tebessüm ederek. "İyi ki doğmuş benim prensesim.." biz abimle sarılırken bir yandan elimi tuttu Bora. "İyi ki varsın güzel kardeşim." dedi Bora son olarak.

"İyi ki doğdun sevgilim, kanatsız bir meleksin sen.." dedi Efe "Her şeyimsin, bir tanemsin, canımsın, güzelimsin, prensesimsin." ona bakarak gülümsedim.

"İyi ki doğdun kız kardeşim. Beni yaptığım hatalar için affet. Sen benim tatlı kardeşimsin, iyi ki varsın." dedi Pelin gözleri dolu bir şekilde.

Ölüm ve YaşamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin