~Tanıtım~

107 7 2
                                    

                                      23 ocak / cuma

Herkes görülmezmiş, bunu bana babam öğretti.

Herkes, fark edilmezmiş, bunu bana abim öğretti.

Herkes sevilmeyebilirmiş, bunu bana annem annem öğretti.

                                                                   *

Sevilen bir çocuk değildim, fark edilmiş bir çocuk değildim, görülen bir çocuk değildim.
Anormal bir çocuktum belki.
Belki sevgiyi hak etmeyen.
Belki hasta.
Belki tuhaf.
Ama çocuktum. Her şeye rağmen çocuktum.  Herkes mutlu olabilmek isterdi. Herkes fark edilmek, görülmek, duyulmak, umursanmak, isterdi. Herkesin tek arzusu buydu.
Ve yaralı çocuklar ise. Annesine istekle, huzurla, mutlulukla anne diyebilmek isterdi. Eğer karşılarında ki bir anne olsaydı. Teyzelerine teyze. Amcalarına amca demek isterlerdi. Ben teyzemi anne bildim.
Teyzeme anne dedim.
Her yaralı çocuk gibi bende anneme gerçek bir hisle anne diyebilmek.
Teyzeme ise teyze diyebilmek isterdim.
************************************

Ben bu kitap için çok heyecanlıyım, hem de asla inanamayacağınız kadar.
🌠         🌠         🌠        🌠         🌠     🌠
                             Zekaa_kupu
                   Gökçe-

Ölüm ve YaşamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin