The Fake NERD

Chapter 19: Hope

Di ako nakatulog sa gabi. Naguguluhan ako sa nararamdaman ko. Masyado lang siguro akong stressed. At sure akong confused lang yung brain ko kaya nangyare yun.

Ugh. Who am I kidding?!

Ano na ba kasing nangyayare?

Posible ba 'to? Magkagusto sa dalawang lalake?

NO. DI KO SIYA GUSTO.

Hinding hindi ko siya magugustuhan. Bakit ko naman siya magugustuhan? Hindi ko siya type. I'm sure hindi totoo tong nararamdaman ko. Siguro naoverwhelm lang ako sa mga mixed feelings na nararamdaman ko.

Or pagod lang 'to.

Who am I convincing anyway?

This is so not happening.

"Allie?"

Napatingin ako sa pintuan and I saw Tita Carla smiling hopefully.

"Tita?" Napatayo ako sa bed ko.

"Ano po yun? Kailangan niyo po ba ng tulong?" Tanong ko.

"Umm. Pwede mo bang samahan si Drew mag-grocery? Kulang na tayo sa pagkain. Please dear, di kasi alam ni Drew kung paano. You know him."

NO..

Not him..

I stared at her for a minute. "Asan po si Alex?" Tanong ko.

"Pumunta siya sa bookstore. Kulang siya sa books. At nawala niya daw yung El Fili niya."

Oh NO.

Nagnod ako. "Pwede ba anak?" She asked with pleading eyes.

I smiled. "syempre po. I'd love to help."

She sighed in relief and gave me a hug. "Thank you!!!"

I felt myself smile in gratefulness. Buti pa si Alex may nanay na ganito. Ang swerte niya. I just felt the need to make her happy.

I grinned. "Glad I could help."

Aalis na sana siya pero tumigil siya at humarap ulit sakin.

"I have always wanted to have a daughter.. again. And I'm glad that you're here. Remember that I'm here Allison. You can always talk to me and ask for help." She smiled genuinely.

I put the same smile. "Opo Tita. Thank you."

----

This is a bad idea.

"Ito yung list ng bibilhin. Sa frozen foods ka. Dun ako sa mga snacks at beverages." Sabi niya.

Nagnod nalang ako at binilisang umalis sa harap niya. Madali lang naman siguro to. Sandali.. anong frozen foods ba daw bibilhin ko?

Babalik na sana ako para tanungin siya kaso may nagtap sa shoulder ko. Pagkatalikod ko...

"Allison, how are you?" He said in a cheerful voice.

Nagulat ako.. Si Patrick.

"Allie." Sabay yakap sakin.

He was my friend.. He was the only one who knew my passion in Music. The one who understood dahil pareho kami.

Dahil sa Music.. naging magkaibigan kami.

"Pat.."

He stepped backward. "Kamusta na?"

"Bakit ka nandito?" Tanong ko.

"Bibili ako ng mga pagkain para sa kay Ate Eunice. Alam mo na yun."