Palapit na ang kaarawan
Pero hindi ako natutuwa
Sapagkat hindi ko nadama
Ang dating halimuyak ng sigla
Padating na ang araw na hinaharap ng lahat
Ang pangarap malasap ng bawat dalaga
Ang araw na ni minsan pinangarap kong maranasan
Pagkasapit ng aking kaarawan
Ang pagrampa sa gitna ng maraming madla
Kinakaway ang kamay na may ngiti sa mukha
Hawak hawak ang saya mong nakadapat sa sahig
At pakiramdam na ika'y nagiging sentro na napakabighani
Makaupo sa isang silyang puno ng perlas
Pinapalibutan ng mga lobong sing kintad ng kalangitan
Rinig ang hampas ng alon ng karagatan
At madama sa mga paa ang mga buhanging sing pino ng harina
Ang musikang nagbibigay ng sigla
Habang hawak ko sa kanan ang mga rosas
Nakaharap sa mga matitipunong mga binata
At sinasayaw ako na parang isang prinsesa
Kainan na may tawanan
Marinig ang kanilang mga hiling
Mga pinapangarap para sa aking sarili
Para sa bagong yugto ng aking buhay
Pero, lahat ng yun ay hanggang pangarap lang din
Ibig ko man gawin ngunit mahirap abutin
Sapagkat madaming mga bagay na naging sagabal
Tulad ng oras, lakas at kulang sa alalay
Pero kahit naging ganun ang nangyari
Malaki ang pasasalamat ko sa aking narating
Nalagpasan ko na ang taon ng pagkabata
At ito na ang simula ng aking pagiging matanda
__________0.0__________
YOU ARE READING
CHELL'S COUNTER OF THOUGHTS
RandomOne of the things why we thought such a lot of things are, because of what we see around us and what we feel inside. We think a lot of things. Sometimes we wanted to capture the moment, visualize the settings, be on that scene, and express your emot...
