Innocent's Mistake: I got pregnant

23:>>

"Mom, is there something wrong? Your cheeks are so red." sabi ni Jar ng mapatingin sya sakin.

"H-ha? N-no, I'm fine." Sabi ko kasabay ang biglang pag-angat ng mukha ko,  napayuko kasi ako kanina dahil nahiya ako. Tapos itinuon ko na ulit sa pagkain yung atensyon ko.

"Oh okay." sabi nya tapps bumalik na rin sya sa pagkain.

Tahimik lang kaming kumakain habang ramdam ko pa rin ang titig ni Jed na pilit kong hindi pinapansin nang magsalita si Jar, "Ah right! Mom there will be a Family Day Event in school, will you be able to attend?" she asked expectantly.

"When?" I inquired.

"Tomorrow."

"Why are you only telling that now? You should have said so earlier." I scolded softly.

Napayuko sya, "Sorry. I was actually planning on not telling it to you."

"Why?" worry etched on my face.

"Because I have no dad to attend and a family consist of a mom, a dad, and a child. So I think we can't come because I have no dad--we're not really a family--and we can't participate in a family day if we're not family, right?" malungkot na sabi nya.

Natahimik ako sa sinabi nya at parang kinurot ang puso ko sa bawat salitang binigkas nya. Ayokong maranasan ng anak.ko ang ganito, she doesn't deserve this. Ano ba ang pwedeng sabihin sa mga ganitong pagkakataon? Paano ko ba sasabihin na, 'sorry anak, wala kang tatay at wala tayong magagawa dahil ginawa ko na ang lahat noon wag lang mangyari to, pero walang nangyari. Ganito pa rin ang kinahantungan.'?

"J-Jar----" simula ko, nq naputol din agad dahil pinutol ako ni Jed.

"Is it okay if I'll come with you? I'll be your dad." masiglang sabi nya.

Napatingin akosa kanya para makahanap ng kahit anong bakas ng emosyong dapat nararamdaman nya sa tagpong ito--awa,guilt, at kalungkutan--pero wala akong nakita. Nakangiti lang sya ng maluwag kay Jar na parang naeexcite sya sa ideyang binanggit nya.

Nagliwanag ang mukha ni Jar dahil sa sinabi ni Jed, "Really?" Masayang tanong nya.

"Really." tumatangong sagot ni Jed.

"Yehey!" Sigaw ni Jar sabay yakap kay Jed.

Napangiti na lang din ako kahit nakakaramdam ako ng kaunting pagtutol sa ideyamg yun pero kokontra pa ba ako kung nakikita kong ganito kasaya ang anak ko?

Nag-ayos na kami para sa mga pasok namin pagkatapos nang tagpong yun--si Jar sa school at kami ni Jed sa office.

"Jed, why?" seryosong tanong ko pagpasok namin sa kotse papuntang trabaho.

"What why?" Balewapang balik tanong nya habang nakangiti pa.

"Why did you say that?" medyo naiirita kong tanong.