Asla arkana bakma!
Cindirella ayakkabısı almak için
dönseydi asla prenses olamazdı...
~Marilyn Monroe~
~Yukarıdaki söz yazarından size motive olmanız için bırakılan bir söz...~ <<
~Bölüme geçmeden önce lütfen burayı okuyun. Bu bölüm diğer bölümlere göre biraz kısa o yüzden gelecek bölüm baya uzun olacak iyi okumalar dilerim... ~
İnci.
Arabaya bindiğimizden beri hiç bir şekilde konuşmamıştık, Asel'i arkaya yatırmıştı.
Düşüncelerim arasında geçen arabalara bakıyordum..
"İyi misin?" Diyen sesini duydum ama cevap vermedim.
Kendimi bile oynatmadım, düz bir şekilde camdan dışarı bakmaya devam ettim.
"Küs müyüz?" dedi anında başımı çevirdim.
Dalga mı geçiyordu bu benle!
"Bana az önce duyduğum şeyin doğru olmadığını söyle" dedim gözlerinin içine baktığımda.
"İnci, bak" dedi ve yönünü bana döner gibi oluyordu ama galiba arabada olduğunu unutmuştu.
Direksiyonu bırakıyordu ki son anda fark edip önüne baktı.
"Ne bak Polat, neyine bakayım!" dedim sert bir sesle.
"İnci, hayatımıza bakmalıyız artık, her şey geçmişte kaldı." dediğin de yola bakıyordu.
Güldüm, "sen ne sanıyorsun beni, senin peşinde koşturacağımı sana düşündüren nedir?" dedim düşünceli bir şekilde.
"şimdi anladım, sen benim akşamki söylediklerime takıldın. Onalar ağzım bile isteğe çıkmadı, şu sıralar biraz yorgunum." Dedim.
Gerçekten de çok yorulmuştum, Asel'in davranışları, babamı ve annemi özlediğini anlayamadım.
Küçük kardeşimin derdini anlayamadım, benden ne abla olur nede başka bir şey..
"Neyse artık bunların bir önemi yok! gidiyoruz zaten buradan sende kurtulmuş olursun!" Dedim sert bir şekilde.
Kurtulursun kelimesini bastırarak söylemiştim.
Gözlerini yüzüme çevirdi, "Ne demek gidiyoruz?" Dedi gözleri ben ve yol arasında gidip geliyordu.
"Polat! Sana oturup neden mi sayayım." Dedim bezmiş bir sesle.
"İnci neden gidiyorsun? Hem nereye gideceksin ki?" Dedi bakışlarını gözlerime çıkardı.
