Bölüme geçmeden önce kitaptaki geçen v kişiler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür..~Bölüme geçmeden önce lütfen oy atmayı unutmayalım...~
~İyi okumalar dilerim~
~ 19.MEHİR~
Neva.
Bakışlarımı arabanın dışın da tutmaya devam ediyordum. Notu kimin yazdığını ve amacının ne olduğunu düşünüyordum ama hiç bir sonuca varamıyordum.
"Ne düşüyorsun?" diyen Timur'un sesiyle bakışlarımı ona çevirdim.
"Bir şey düşünmüyorum" dedim.
"Neva yüzün düştü ne oldu söyler misin" dediğinde bir bana bir de yola bakıyordu.
"Gerçekten ben iyiyim Timur sadece galiba iğnemin saati geçti" dediğim de ona yalan söylemiştim biliyorum ama şu an ne olduğunu bilmeden ona bunu açıklayamazdım.
Başını salladığında arabanın hızını biraz artırınca ona baktım, "Acele edelim diye söylemedim Timur" diyerek yandan onu izliyordum.
Başını bana çevirdiğin de arabanın hızını düşürmüştü.
"Şimdi oldu mu?" dedi gülümseyerek.
Bende ona gülümsedim, "oldu" dedim ve önüme döndüm.
Eve de gelmek üzereydik, arabanın hızını iyice düşürdü evin önünde durdu. Korumalardan biri hemen Timur'un olduğu tarafa yöneldiğin de bakışlarım korumadaydı ben bunu bir yerde gördüm ama nerede? beynimin içi adamı nerede gördüğümü düşünmeme engel oluyordu sanki..
Daha fazla bakmadan arabadan indim bakışlarımı Timur'un yanında duran adamdaydı. Bakışları saniyeliğine bana kayınca hemen gözlerini çekti benden. Bu hareketi beni daha da şüphelendirmeye başladığın da bakışlarımı arabadan çıkan Timur'a kaydı.
Timur'un da gözleri beni bulunca gülümsedi, " Sen geç içeri Neva" dediğin de neden gelmediği soracaktım ki, "Timur" diye birinin seslendiğini duydum arkamızdan gelen sesle arkaya döndüm.
Rauf beyi görmeyi beklemediğim için biraz şaşırmıştım, bana gülümseyerek bakması beni hep mutlu ediyordu bu adam çok fazla baba şefkati barındıran biriydi. Çocukları var mıydı acaba çok merak etmiştim.
"Neva kızım kayınvaliden ve görümcen de sizi bekliyordu geçin isterseniz" dedi ve bakışları benden çekip Timur'a çevirdi.
"Sen kimsin?" diyen Timur'a baktım. Kendi koruması değil miydi şimdi bu adam?
"ismim Çetin efendim" diyerek başını eğdi.
"Servet'in koruması Timur beni buraya getirdi" diyen Rauf beyin sesini duyunca gözlerimi ona diktim.
"Servet kim?" dediğim de tüm bakışları üstüme toplamıştım.
"Sabah ki bahsettiğimiz kişi iş için bizimle konuşacaktı" diye açıklama yapan kişi Rauf beydi.
"şimdi hatırladım.." diyerek adama bakmıştım ama adam bana bakmıyordu. Servet denen adamın korumasını bir yerde görmem imkansız olduğunu anladım birine benzetmiş olmalıyım.
"Ben eve geçiyorum" dedim ve Timur'a baktım.
Gözlerini kırpınca önüme döndüğüm de Rauf beye gülümseyerek yanından geçtim. Merdivenlerden birer birer çıktım ve zile basıp beklemeye başladım. Bir kaç saniye sonra da kapı açılmıştı ve karşım da Çiğdem'i görünce yüzüm buruşmuştu.