ISIRIK SERİSİ ||EMANET||

BÖLÜM 19 ɸ sırlar yuvası

BÖLÜM 19 ɸ sırlar yuvası

                Sevgi uğruna yapılanlar kötülüklerin en can yakanıydı.

                Asım, Okyanus'u arayıp kesin bir dille onu eve çağırdığında Sancak'ın çabaları meyvelerini yeni yeni vermeye başlamıştı. Okyanus geçirdiği zorlu sabahı ve günü bir nebze olsun unutmuş ve Sancak'la girdiği laf dalaşlarından gerçek anlamda zevk almaya başlamıştı.

                İkisi de birbirlerinin başka bir yönünü daha keşfetmenin tarifsiz hissini yaşarken aralarına yıldırım gibi düşen Asım Kale'den gelen telefon olmuştu.

                Okyanus ayak diretecek gibi olduğundaysa telefonu bir anda Sancak'a geçmiş ve adamın karşı tarafı uzun uzun dinleyip kısacık onaylamalar verişini hayretle izlemişti. Güvenebileceği bir liman olarak gördüğü adamın babasının karşısında nasıl da uysal bir bekçi köpeğine dönüştüğüne şahit olması yaralayıcıydı. Dahası aralarında kurulan köprüleri temelden sarsmıştı.

                Okyanus dönüş yolu boyunca sessizdi. Sancak onu üstelemedi.

                Site güvenliğini aşıp Okyanus'a aşina Arnavut kaldırımlı yolda ilerlerken aklında hiçbir şey yoktu. Boş bir kabuktan hallice hissederken kendini babasının neden onu çağırdığını merak bile etmedi. Yalnızca göz ucuyla Sancak'ın da onunla birlikte arabadan indiğini fark etse de sesini çıkarmadan ilerledi.

                "Okyanus," dedi onun girişini gören babası. Salonda her zamanki koltuğunda oturmuş elindeki tabletten güncel haberlerini alıyordu. Gelişini gördüğünde okuma gözlüklerini ve tableti koltuğun yanındaki sehpaya bıraktı. "Sancak."

                Eliyle onlara oturmalarını işaret etti. "Sare organizasyonu iptal ettiğini söyleyince endişelendim. Her şey yolunda mı kızım?"

                Okyanus başını sallayabildi sessizce.

Asım inanmadı.

"İkinizin arasında her şey yolunda mı?" Asım'ın gözleri kızıyla oğlu gibi bildiği adamın arasında gezinirken şüpheyle kısılmıştı. Anlaşılan Sare Dağlı yalnızca Okyanus'un gönülsüzlüğünden dem vurmuş oğlunun kızının odasında yattığından Asım'a bahsetmemişti.

"Düğünü soruyorsan hala çıkıp imza atacağız baba, endişen olmasın." Okyanus'un iğneleyici sesi karşısında Sancak gerilirken Asım onu sesli bir şekilde uyardı. "Bulut hastanede, biraz sinirleri yıprandı Asım Amca." Baba kızın arasındaki elektrik öyle bir ivme kazanıyordu ki Sancak müdahil olma zorunluluğu hissetmişti.

"Bulut'a n'olmuş?"

"Evine giren hırsız tarafından darp edilmiş. Ameliyata aldılar, beklerken Okyanus çok sarsıldı."

"Evet, zor bir durum. Okyanus ona çok değer veriyor."

Okyanus dehşetle ikisinin orada yokmuş gibi konuşmasına daha fazla katlanamayacağına karar verip ayaklandı. İhtiyacı olan şey güzel bir uykuydu. Tabii! Başını şişirebileceği bir Bulut yoktu ve kahveyi de azaltmaya çalışıyordu. Bu hafta için tatlı kotası da dolmuştu. Gelinlik provasında biraz daha bölgesel incelme alması gereken yağları hedef gösterilirse aklını kaçıracaktı. Duş alamayacak kadar da yorgundu. Üstelik duş ona bu sabah Sancak'la küvette geçirdiği dakikaları hatırlatacak ve hepten diken üstünde olacaktı.

"Bu gidişle Aurora'ya dönüşeceğim," diye mırıldanırken odasına girdi. Kenarda paketlenmeye başlanan birkaç koli eşyasını görünce hepten tadı kaçtı. Şu an en son hatırlamak istediği şey kendisine baskınlık kurup babasının karşısında süt dökmüş kediye dönüşen bir adamla evleneceğinin ona hatırlatılmasıydı!