ɸ ɸ ɸ
"Bugün bize rest çektin Sancak, farkındasın değil mi?" demişti Asım sakin bir şekilde. Sancak onu iyi tanıyor olmasa keyifli olduğunu bile söyleyebilirdi. "Evet," diye kısaca onay verdi. Asım'ın koltuğunda arkasına iyice yerleşmesini monitörden izledi.
"Kızımla evlenmeni istememin en büyük nedenlerinden biri gözü karalığın, değer verdiklerini her şey ve herkesten korumaya çalışman ve bu uğurda gözünü bile kırpmaman geri adım atmaman. Bunu yumuşak bir yürekle yapıyorsun üstelik." Sancak sözlerin gideceği yeri merak etti.
"Yine de merak ediyorum oğlum, Okyanus şu an nerede?"
Sancak buz gibi hissetti. İçeride, diyecek gibi oldu. Atıştırmalıklarıyla birlikte film izliyor. Oysa Asım Kale'nin bu dinginliği de keyfi de boşa değildi. Yaşlı kurdun onunla apaçık dalga geçiyor oluşundan ziyade Okyanus'un onca şeye rağmen hala kaçıp gitmesine karşı öfkelendiğini hissetti. Çenesi vakur bir tavırla kasıldı, yumruklarını sıktı.
"Sen barut gibi her şeyi yakıp yıkmadan söylemekte fayda var. Durukan onu izliyor, güvende. O-"
Sancak, Asım'ın sözünü kesmek gibi bir saygısızlık yaparak dişlerinin arasından tısladı. Dönüp dolaşıp aynı yere varmak yorucuydu. Onca zamandır boşa mı kürek çekiyordu? Bir adım bile olsun ilerleyememişler miydi? "Bulut'un yanında."
Asım kıvrılan dudaklarını gizlemeden başını salladı.
"Ne kadar güçlü olursan ol Sancak, Okyanus izin vermedikçe sana olan güvenimiz her daim boşa çıkacak."
ɸ ɸ ɸ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ISIRIK SERİSİ ||EMANET||
Teen FictionAsım Kale'nin isteklerine karşı gelmek olanaksızdı. Biricik kızı bilinmezlikler içinde geçmişin silik bir anısına giderken etraflarını çevreleyen kaosun merkezinde cancağızının haykırışlarına sağır kalıyordu. Peki ya Okyanus? Hayatı tanımadığı bi...
