Bloodredroses

Yağmur

Çıkış zilinin çalmasıyla beraber bütün sınıf ayağa kalkarken Minho pencereden dışarı baktı bir süre, dışarısı fazlasıyla yağmurluydu.

Doktorunun günlük işlerinin saatlerini biliyordu, o sırada bir seansının olması lazımdı yani aramasına uygun bir saat değildi. Gelip onu alamazdı da.

Yağmurda yürümeyi sorun ettiğinden değildi, evde tek kalmayı göze alamıyordu.

Sınıftan çıkmalarından önce Felix bunu fark edip Hyunjin'in kolunu bırakarak içeri geri döndü.

"Minho, nasıl döneceksin eve?" sınıftaki öğretmen de neler olacağını merak ederek onlara bakmayı sürdürürken Minho bakışlarını Felix'in olduğu tarafa çevirip bir süre duraksadı, sonra kısık ve donuk bir sesle karşılık verdi.

"Yürüyeceğim." Felix kararsız bir şekilde Hyunjin'in olmasını umduğu yere baktı, Hyunjin çoktan sınıftan çıkmıştı oysa.

Derin bir nefes alıp Minho'ya elini uzattı.

"Bizimle gel, seni evine bırakalım. Jisung bu yağmurda yürümene izin verdiğimizi duyarsa parçalar bizi." Minho kendisine uzatılan ele bakarken Jisung da sınıfa girdi.

"Niye gelmiyorsun lan tavuk boku-ay pardon hocam." Jisung sınıftaki öğretmene eğilerek selam verip Felix'e koştu. "Ne oldu?"

"Minho'nun bu yağmurda eve yürüyerek gitmesini istemedim, bizimle gelse daha iyi olmaz mı?" Jisung Minho'nun yanına oturdu.

"Doktorun seni alamaz mı?"

"Bu saatlerde hastanede oluyor."

"Anladım, gel beraber gidelim o zaman. Seni evine bırakalım." Jisung onun elini tutup ayağa kalkacaktı ki Minho onu çekerek durmasını sağladı, Jisung onun bir şey söylemek istediğini anlayıp daha iyi duyabilmek adına elini masaya koyarak üstüne eğilmişti.

"Evde tek kalmak istemiyorum, korkuyorum."

"Bizimle gelirsin o zaman, seni ben de tek bırakmak istemiyorum." hala elleri birbirine kenetliyken Minho istemsizce onun parmaklarıyla uğraşarak duraksadı bir süre, diğerleri de onları merak edip kapıya gelmişlerdi.

Onu güvenli bölgeye mi götüreceksin bir de? Dünya üzerinde kimsenin bize ulaşamadığı tek yere Jisung'u çağırmayı düşünüyor olamazsın.

Jisung bana bir şey yaparsa Doktor Kim beni kurtaracak.

Hayır, yardım edecek ona. Sen daha da çirkinleş diye her şeyi yapacaklar. Diğer herkes gibi.

Minho titrek bir nefes alıp gözlerini kapattı.

"Bana zarar vermeyeceksin değil mi? Zincirler yok, karanlık odalar yok, kan yok." Jisung istemsizce kaskatı kesildi.

Zincirler...

Yavaşça elini bırakıp Minho'ya kollarını doladı ve sıkıca sarıldı.

"Yok, söz veriyorum sana hiçbir zaman zarar vermeyeceğim. Sana sesler ne diyorlar bilmiyorum ama hiçbiri doğru değil, sana zarar vermeyeceğim. Asla." Minho da ona sarıldı.

Bana zarar vermeyecek...

Jack'in sesi yine yoktu çünkü Minho Jisung'a sarılıyordu.

Jisung şapkasının üstünden onun kafasını okşadı.

"Bizimle eve gelecek misin?"

"Sen benimle gelir misin?"

"Gelirim, olur. Gel hadi." Jisung geri çekilip Minho'nun elini tuttu ve kendisiyle ayağa kalkan Minho'yu arkadaşlarının yanına çekti. "Channie hyung~" Chan kapı pervazından ayrılıp onlara yaklaştı.